Son Perde Oyunu

Beklenmeyen

Yaz tatilinin bitmesine bir hafta kalmıştı, 10. sınıfın başlamasına da. Yazımı iyi geçirememenin verdiği üzüntüyle, sabah kalktım ve yüzümü yıkadım, anne ve babamın kavga sesleri adeta yeni bir gün için beni selamlıyordu. 

Aşağıya inip koca bir gülümsemeyle günaydın dedim(Hiç kimse umursamadı).Bahçenin kapısını açtım ciğerlerimin içinin petrol kokusuyla dolduğunu hissettim ve merdivenlerden inmeye başladım. İstanbul'a yeni taşınmıştık ve şimdilik babaannemde kalıyorduk. Ev çok güzeldi büyük bir ormana bakıyordu. Elimde telefonum şarkı dinlerken gökyüzünü izlemeye koyuldum.

1-2 saat sonra artık eve dönmem gerektiğini düşünüp merdivenlerden çıkıyordum ki, babam ve annem arabayı hazırlamışlardı;

-ne o bana söylemeden hazırlandınız mı?!

-Evet... çıkıp eşyalarını topla, akşama yola çıkıyoruz.

Merdivenlerden sertçe çıktım. Nedir? bu aceleleri asla istemiyordum onlarla gitmeyi babaannem benim yanında huzurlu hissettiğim tek kişiydi. Eşyaları toplamış ve hazırlanmıştım, akşam yemeğini yedik ve arabaya doğru ilerledik. Babaanneme veda ettim ve arabaya bindim. Yolculuk başlıyordu yaz tatiline kadar onlara tekrar katlanmam gerekiyordu. Yol boyunca uyudum ve gözlerimi açtığımda gelmiştik. Ev kiralık 3+1 bir daireydi. İçeride sadece koltuklar vardı , kapıyı kilitledik ve koltuğa kıvrılıp uyudum.

Öğlen saat 14.00 'a kadar uyumuşum ki kalktığımda ev çoktan yerleştirilmişti. Dolapta lahmacun buldum ve çok aç olduğum için ısıtmadan yedim. Normalde soğuk bir şeyi asla yiyemem. Annem ve babamın nerede olduğu merak etmem gereken bir şeydi. Dış kapıya doğru yöneldim ve açtığım kapıyla karşımda suratında kocaman korkunç bir gülümsemeyle bir kadın duruyordu. Tabi ki onun komşu teyze olduğunu elindeki Borcam içindeki kekten anlamadım.

-Yavrum hoş geldiniz. Annenle baban neredeler bir onları da göreyim.

-Hoş bulduk, annemle babamı bende bulamıyorum bulursak birlikte selam veririz onlara.

-Anladım...O zaman! sen bu Borcamı al, ama bak sakın kırma, sakın! Ben sizden geri alırım. Tamam mı? 

-Tamam teyze iyi günler...

Kapıyı kapatana kadar gülümsemeye ve kapının suratına kapanışını izlemeye devam etti. Akşama doğru annemle babam geldi. Alışveriş yapmaya gitmişlerdi. Aradan hemen bir muz çaldım ve odamın yolunu tuttum. İşsiz olduğumdan okulu araştırdım ve biraz bilgi edindim. Açıkçası formaları güzeldi. Ama çok kalabalık bir okuldu. Gerçi İstanbul'da bir okul ve puanı biraz düşük... Ama bu benim alın terimle kazandığım bir okul olacaktı. Bu yüzden çok heyecanlıydım tabi ki hiç belli etmemeye çalışıyordum.

1 Hafta tabi ki de çok hızlı geçti. Sabah saat 8.00 gibi kalktım hazırlanıp aşağı indim herkes uyuyordu çantamı kaptım ve direk dışarı attım kendimi. Okul yolunu bilmediğimden maps 'den okula varmaya çalışıyordum yollar çok sisli ve sessizdi.

-Okulun tam... Şurada olması gerek!

Ve tabi ki de yoktu. Sıçtığımı anladığım an tabana kuvvet deyip ayaklarım götüme vura vura etrafa koşturup okul aradım ve buldum. Ama çoktan derstelerdi ve neredeyse 1 saat geç kalmıştım. Okula girerken kendimi çok mahcup hissettim ve müdürün odasına doğru ilerledim. Kapıyı çalmaya yelteniyordum ki.

-Pardon müdür şuan meşgul.

Sarışın bir kız arkamdaydı. Sanıyorum ki öğrenci danışmanıydı. 

-Ah, Ben yeniyim Müdürün yanına gelmem gerekiyormuş. Nerede bekleyebilirim?

-Şu tarafta orada otur müdürün işi bitince seni çağırırım.