Bir türlü yaralarını saramayıp durmadan kanatan herkese gelsin 🥀
~
Boğazım düğüm düğüm, sözler lal etti sanki beni içime akıtıyorum gözyaşlarımın herbirini...
~
Bazılarının kabuk bile tutmayan, tutamayan durmadan kanayan yaraları vardır. Uğruna he...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
|23 Ocak' 23|
Kemerleri iyi bağlayın çünkü uzun soluklu ve bol macera dolu bir hikaye bizi bekliyor. Hazırsanız eğer başlıyoruz.
.
Bu kitap bir türlü yaralarını saramayıp durmadan kanatan herkese gelsin 🥀
Her şey başta çok güzeldi. Ta ki hayat planlarını yapana kadar...
Aden YILDIRIM & Cihangir KOROĞLU
"YARE"
🕯️
Aşk.
Aşk, kendi kalbini koşulsuzca bir başkasının ellerine teslim etmek demektir. İşte o an aşka kapılarını açtığın an da sen aşka mahkum olurdun ve bu mahkumiyet de seni savunmasız hale getirirdi ve gün geçtikçe güçsüzleştirir aynı zamanda bir o kadar da çaresizleştirirdi. Bir de bakmışsın ki aşkına, özgürlüğüne prangalar vurmuşlar. O zaman da artık sadece sevdiğin adam için yaşar, sadece onun için nefes alır hale gelirsin.
Ta ki acı tüm vücudunu bir zehir gibi sarıp, esir alana kadar. İşte o an asıl çaresizliği tam anlamıyla hissetmiş olurdun ve acı yavaş yavaş tüm benliğini esir alarak vücudunda kol gezmeye başlar ve bir de bakmışsın ki kalbinin kapıları acıya sonuna kadar açık kalmıştır. Acı aynı yavaşlıkla kalbine sızar ve en derin kuytularına kadar seni ve kalbini hiç acımadan parçalaya parçalaya paramparça hale getirir.
Sen acıyı durdurmak için önce prangalarından kurtulmak istersin. Ama hayat işte yine acımasız tarafını sana gösterir ve seni yine sırtından vurur. Senin de kurtulmak için tek çaren kendine acı çektirmek olur ama acı bu ya yine de vazgeçmez senden derince işler sana. Uğruna kan akıtman bile yetmez ona çünkü acı doyumsuzdur, hep daha fazlasını ister senden aynı aşk gibi...
Sonra acıların seni yaralı bir kadına dönüştürür ve artık o yaralı kadının da tek arzusu intikam olur, kendini sadece intikam almaya adar kadın, sadece ona tutunur.
Acı gün geçtikçe nefrete, nefret ise gün geçtikçe intikama dönüşür. Bu döngü de aynı yaşadıkların gibi gün geçtikçe daha da acımasız bir hal alır.
Yaraların bir zaman sonra sana acıyı hissettiremez hale gelir, alışırsın ama bu alışkanlık seni daha da güçlendirir ve sende artık kimsenin de seni daha fazla mahvetmesine izin vermezsin. Çünkü acılarınla yaşamayı öğrenmiş olursun.
Ama en son evre ise cehennem ateşi gibi yakıcıdır. İntikam derler ona ve en tehlikelisi de odur zaten. Tüm yaşanmışlıkların tek bir çatı altında toplanıp binlerce duyguyu, onca yaşanmışlığı içinde barındırmasıdır intikam.
