Evde Minho'yla boş boş oturuyorduk. "Ya of mal ya!" diye söylendim.Çünkü oyundaydık. "Bebeğim," Minho'nun sesiyle ona baktım. "Bıraksan telefonuda beraber vakit geçirsek?" dedi.
Canım acıdı.
Aynı evdeydik ama ben çoğu zaman onu boş veriyordum,oysa asla beni unutmuyordu.
Telefonu bırakıp hemen yanına koştum ve kolunun altına girip sarıldım. "Özür dilerim..." diye mırıldandım. "Niye ki?"dedi saçlarım arasına dudaklarını bastırırken. " Seni her defasında unutup kendime bakıyorum.Sense beni hiç unutmuyorsun.İyi bir sevgili olmadığım için özür dilerim."gözlerim dolmuştu,çünkü ona haksızlık yapıyordum.Eğilip dudaklarıma bir öpücük bıraktı. "Gözlerin dolmasın,benim için sorun yok tamam mı?Ayrıca," doğruldu ve gülümsedi. "Çok şanslıyım." dedi.Kaşlarımı çattım. "Neden?" dedim. "Senin gibi bir sevgiliye sahip olduğum için." dedi ve saçlarımı karıştırdı. "Ben bir duşa gireyim,sonra beraber duşarı çıkalım olur mu?" onayladığımda ayağa kalktı ve salondan çıktı.
O gittikten bi' beş-on dakika sonra kapı çaldı.Hemen gidip baktım. "Hwang Hyunjin burada mı?" dedi kadın. "Buyrun benim?" dedim kaşlarımı çatarken. "Bugün sabah saatlerinde babanızı kendi evinde ölü bulduk,intihar etmiş.Son olarak size bu notu bırakmış,vermek istedim." dediğinde dondum.
Neden canım acıyordu?
O beni asla sevmedi. "Teşekkürler..." kapıyı kapattım.
Babamın öldüğünü söylediği için teşekkür etmem,sizcede garip,değil mi?
Notu açtım.
Hyunjin,ben baban.Eğer bu not elindeyse ölmüşüm demektir.Senin için asla iyi bir baba olmadığımın farkındayım,hep farkındaydım.Ama ben buydum,kendime hakim olamıyordum.Benim gibi bir insanın senin gibi bir oğlu olması onu kıskandırıyor.Normalde derslerin mükemmeldi,sen hala mükemmelsin.Herkesin aradığı bir hazine gibisin ve ben gençken senin kadar iyi olmadığım için kıskandım,açıkça söylüyorum.
Sana zarar verdim,çok verdim.
Benim yerime tercih ettiğin adam umarım seni sever,seni korur.
Senin yüzüne asla söyleyemedim ama seni seviyorum oğlum,her ne kadar kötü de biri olsam,seni hep sevdim.
"Hyunjin!" ağlıyordum.Hıçkırıkları arasında yere çömdüm. "Neden?" hıçkırıklarım arasında sadece bunu söylüyordum.Minho ise notu okuyordu. "Neden şimdi?"
Bana neden gülmedin?
Beni neden sevmedin?
Sadece hıçkırıklarla ağlıyordum. "Sevgilim sakin ol,yalvarıyorum sakin ol." Minho beni sarıyordu. "Bana bu kadar zarar veren bir insan öldüğü için neden ağlıyorum?Neden seviyorum ben onu?" dedim hıçkırıklarım arasıda.Arkadan bana sarılan Minho boynuma öpücükler konduruyordu. "Neden şimdi söyledi?Neden daha önce söylemedi?" Minho'nunda ağladığını biliyordum. "Beni neden sevmedi?"
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Sellaam<3
Yarın deneme sınavım var...
Of ya,ask bahcem hyunjinim...
Ve şerefsiz babası PUĞĞHK.
Okunmuor,hala ve hala:') <3 (YORUM) (YARINKİ DENEME SINAVI İÇİN ŞANS ÖPÜCÜKLERİ VAR MI BANA?)
