DEĞİŞİM Serisi | Yarı Texting (Bitti!)

2. Kitap - 7. Bölüm

Bu sefer sürücü koltuğuna Sam geçtiğinde aynadan bana baktı. Gözlerinden üzgün ve endişe vardı. Ama umursamadan hızlıca kafamı çevirdim. Yanıma bu sefer Emily oturmuştu. Karşıma Ablam ve ön tarafta Aaron vardı.

Emily biraz yanıma kayarak kolumu sıkmaya başladı. Ama ben kolumu çekmeye çalışınca Emily daha çok sıktı.

Kafamı ona çevirince bana hiç iyi bakmadığını gördüm. Gözlerimi devirerek cama baktım.

"Ne yapmaya çalışıyorsun?"

Fısıldadığında ben sadece iç geçirdim ve kafamı çevirip Emily'e yaklaştım.

"Benim için bunları yapmanıza gerek yok. Ben artık çocuk değilim Em."

"Bütün bunlara rağmen ayakta durup savaşmalıyız. Yoksa türümüzün sonu olur."

Kolumu sıkmayı bıraktı ve diğer yöne kaydı. Ben de tekrar kafamı cama çevirdiğimde arkaya yaslandım ve gözlerimi kapattım.

*~*

Okulun duvarları görünmeye başladığında bir iç çektim. Buraya gelmemizin sebebi bendim ve sonuçlarına katlanmam lazımdı. Kocaman desenli demir kapılar büyük bir gürültüyle açılıp bize bir hoş geldin tavrı gösterdiler.

Araba durduğunda ben kapıyı açıp dışarı çıktım ve çantamı omzuma astım. Boş bir tavırla etrafıma baktım ve bagajdan bavulumu aldım.

"Merhabalar gençler. Sizleri tekrardan görmek büyük bir onur şeytan ikizler... Oo Aaron ve Lauren siz buranın yollarını bilir miydiniz? Ve sen..."

Yaşlı kadın bizi karşıladığında herkesi baştan aşağı süzdü ve gözlerini bana sabitledi.

"Bu mümkün olabilir mi? Gerçekten dengeler gerçekmiş. İsmin ne bakalım."

"İsmim Laura ve Melek olan Lauren'nin kardeşiyim. Bir sebepten dolayı beni denge yaptılar."

Dedim gözlerimi devirerek. Yaşlı kadın gülümseyerek ellerimi tuttu. Sıcacık bir gülümsemesi vardı. Ama bu beni gülümsetmeyi başaramamıştı.

Odalarımız belirlendiğinde ben direk odaya doğru yolumu aldım. Herkes odalarda toplam 4 kişi kalıyordu. Yani bu durumda ablamla ve Emily'le aynı odada kalacaktık.

Odanın kapısını açıp içeri girdim ve odaya bir göz attım. İki tane ranza vardı ve sağ alt yatakta bir kız vardı. Gülümseyerek yerinden kalkıp yanıma geldi.

"Merhabalar. Benim adım Natalia. Ama bana kısaca Lia diyebilirsiniz. Sanırım yeni oda arkadaşlarım sizlersiniz. Adlarınız nedir?"

"Ben Laura."

Dedim bavulumu çekip masanın yanına bıraktım ve sol alt yatağın üstüne oturdum.

"Benim adım Emily. Seninle iyi anlaşabileceğimize inanıyorum."

Dedi Emily kızın üstüne atlayıp kollarını boynuna doladı ve sıkıca sarıldı. Kız kendini Emily'den kurtarmaya çalışarak öksürmeye başladı. Emily hatasını anlayarak kollarını çekti ve kız rahat bir nefes aldı.

Ben kafamı yastığa gömdüm ve gözlerimi kapattım.

Ne olduğunu anlamadan uyku beni kollarının arasına aldı.

*~*

Gözlerimi açtım ve hızlıca doğruldum. Nerede olduğumu bilmediğim bir karanlığın içindeydim.

Bir anda bir kızın tiz çığlık sesini duyduğumda doğrularak ayağa kalktım. Gözlerimi kapattım ve kısık kısık nefesler alarak tekrar aynı çığlık sesini duydum. Gözlerimi açtığımda bir uçurumun kenarındaydım. Çok kuvvetli rüzgar esiyordu. Aynı zamanda kar yağdığı için donmak üzereydim. Uçurumun aşağısı tam olarak görünmüyordu. Ama aşağısını görüyordum. Aşağıda sivri uçlu kayalar vardı ve sanki kayaların sivri uçlarına batırılmış cesetler vardı...