Bugün duygularımı paylaşıcam sadece yazmak istediğim için yazıyorum başka bi sebebi yok hayatım boktan ibaret ve kötü gidiyordu ve hayatıma bi kız girdi ve hayatım her türlü değişti hem ruhsal açıdan hemde herşey açısından ama ben yine bi salaklık yapıp onu üzdüm ve bu hayatta tek güvendiğim insana yalan söyledim ve bazı şeylerin bitmesi gerektiğini söyledi. ve ben bitsin istemiyorum çünkü onu istyorum çünkü o benim hayatımın aşkı ve onu çok üzüyorum çok kırıyorum cidden bunların bütün suçlusu benim. onu sinirlendiriyorum ve bu beni derin bi yokluğa sürüklüyo ona bazen yazdığım için pişman oluyorum çünkü onu bu hayatta bu kadar üzgün olmasını istemiyorum ve bunu yapan ben olmam beni zorluyo çünkü onu bu kadar çok severken bunları yapmam cidden üzücü ve kalp kırıcı benim bu dünyadan yok olmam göçüp gitmem tek çare gibi görünüyor kötü olmam götün teki olmam benim suçum ondan ne kadar özür dilesemde bu konu hep aklına gelicek ve bu benim hatam bi yalan yüzünden buralara kadar geldi ben bitmesin istiyorum ama o bitirmek istiyorsa kararına saygı duymam lazım.
