အပိုင္​း - ၃၆

Start from the beginning
                                    

မိမိကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေပးသည့္ ထိုပညာတတ္အမ်ိဳးသား ကိုလူေခ်ာကို ပိုင္ဆိုင္ထားရသည့္အျဖစ္ကို ေတြးမိျပန္တိုင္း အစိုးမွာ ေသြးနားထင္မေရာက္ဘဲ မေနႏိုင္ပါေလ...

အေမာင့္ကိုေငးၾကည့္ေနရင္းမွ ကပိုက႐ိုေလးဝဲျဖာက်ေနသည့္ ဆံစတို႔ကို အစိုးလက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးမ်ားျဖင့္ အသာအယာေလး သပ္တင္ေပးလိုက္မိရင္း ဖြေနမိျပန္လွ်က္သား...

ထို႔ေနာက္ အကာအကြယ္မဲ့ေနသည့္ မ်က္ေတာင္ထူထူစိပ္စိပ္တို႔ကို အတင့္ရဲစြာ ထပ္မံတို႔ထိၾကည့္မိျပန္ကာ သြားတန္းျဖဴျဖဴေလးမ်ားေပၚသည္အထိ အစိုးတစ္ေယာက္ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး အသံတိတ္ရယ္မိျပန္၏။

" အစိုးရဲ႕ အေမာင္ကို ခ်စ္လိုက္ရတာေလ "

ထိုစကားေလးကိုသာ ခပ္တိုးတိုးေလး ညည္းညဴမိကာ ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္းပါးေလးဆီ ေမႊးၾကဴမိရင္း ရွက္ေသြးျဖာသြားမိသည့္ အစိုးမ်က္ႏွာေလးက ႏွင္းဆီပန္းနီနီကေလးအလား ရဲတက္သြားရျပန္သည္။

မိမိအျပဳအမူကို မိမိျပန္ေတြးရင္း ရွက္႐ြံ႕စိတ္တို႔က ထိန္းမရေတာ့သည္မို႔ အိပ္ရာေပၚမွ ဆင္းသက္ရန္ျပင္ခိုက္ ႐ုတ္တရက္အဆြဲခံလိုက္ရျခင္းႏွင့္အတူ...

အစိုးလက္တစ္ဖက္က အေမာင့္ရင္ဘက္ေပၚဖိမိရင္း မ်က္ႏွာႏွစ္ခုကလည္း ထိကပ္လုနီးပါးျဖစ္သြားရကာ အစိုးထံမွ အာေမဋိတ္သံပိစိေလး ထြက္ေပၚလာရေလေတာ့သည္။

" အိုး အေမာင္! "

" မဂၤလာမနက္ခင္းပါ အေမာင့္အမ်ိဳးသားေလး "

ရယ္ႀကဲႀကဲေလးေျပာလာသည့္ အေမာင့္ပုံစံေၾကာင့္ အစိုးႏႈတ္ခမ္းေလးစူလိုက္ရင္း...

" အာ အေမာင္ လူဆိုးႀကီး ႏိုးေနရင္လဲေျပာေလ "

အေမာင့္ရင္ဘက္ေလးဆီ အဆက္မျပတ္ထု႐ိုက္လာသည့္ အစိုးလက္သီးဆုပ္ေလးကို အေမာင္ကဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ကာ ၿပဳံးစစျဖင့္...

" ႏိုးေနရင္ေရာ သည္းညႇာက အၾကင္နာေပးမွာလား "

နဂိုကပင္ ရွက္ေသြးရဲေနသည့္ အစိုးမ်က္ႏွာေလးက အေမာင့္စကားသံေၾကာင့္ ယခုျဖင့္ င႐ုတ္သီးရဲရဲေလးအလား ရဲတက္ပူက်စ္လာရရင္း...

အမောင် / အ​ေမာင္​ ( Completed )Where stories live. Discover now