مسخِ ماه(در حال ویرایش)

part10

_فقط خستم ایوان اونقدر خسته که بعضی وقتا دلم میخواد همه چی متوقف شه

_چرا یه مدت برنمیگردی پیش مامانت شاید یکم فاصله گرفتن آرومت کنه

_شاید...

_واقعا میخوای تو مراسم شرکت کنی؟

با تردید جواب داد

_اگه نرم میمیرم اگه ام برمم...

_نمیدونیم قرار چه اتفاقی بیفته کوک رفتن اونجا دیونگیه

_جدیدا همه تصمیمام همینجوریه

ایوان از داخل اتاقک بیرون اومد و همونطور که به در تکیه داده بود گفت

_باید ازش فاصله میگرفتی ...حتی اگه حالت بد شده بود بعد یه مدت حداقل حالت بهتر میشد..

حداقل یجا تموم میشد

_حتی فکر ندیدنشم دیوونم میکنه ایوان میفهمی ؟

بعضی وقتها بخاطره ضعفی که نسبت بهش دارم حالم از خودم بهم میخوره دلم میخواد ازش دل بکنم جوری که حتی به یادش نیارم اما فکر نکنم هیچوقت همچین قدرتی پیدا کنم

_بنظرت اگه میفهمید که دوسش داری احتمال داششت نامزدی رو بهم بزنه؟

"اون میدونه و میگه نمیتونه"

_میگفت حسی به اون دختره نداره...

_اما بعد اون نامزدی حتی دیگه نمیتونیم به چیزی امیدوار باشیم کوک

_واسه همینه که حس میکنم توی مرداب گیر کردم انگار هرچی بیشتر دست و پا بزنم زودتر خفه میشم واسه همینه که بدون اینکه کاری ازم بربیاد مثل یه احمق فقط منتظرم ...

_کوک!!

جونگکوک که چهره درمونده ایوان رو دید با خنده مصنوعی ادامه داد

_واسه همینه بهت میگم بیا منو بگیر از دست همشون راحتم کن

_میدونی اگه میدونستم فایده ای داره اینکارو میکردم

_میدونستم گی و مخفیش میکنی

ایوان با ناراحتی لبخند زد و گفت

_مهم نیست جیمین دوست داره یا نه فقط بدون تو اونقدر فوق العاده ای که هرکسی که از دستت بده یه احمقه

صدای پیامک موبایلش باعث شد تا بدون اینکه جواب ایوان رو بده قفل موبایلش رو باز کنه

با دیدن اسم جیمین روی اسکرین برای ثانیه ای جا افتادن ضربان قلبش رو احساس کرد و لبخند کم رنگش از روی صورتش محو شد با استرس چند بار پیام رو خوند تا بفهممه باید چجوری تعبیرش کنه

_فرداشب خونه من منتظرتم

استرس تو تمام وجودش ریشه دوند و ریشه های این ترس دور قلبش پیچید