YÜREĞİM DAVACI | TAMAMLANDI

DİLŞAD & ŞİYAR ÖZEL BÖLÜM

Şiyar kahkaha attı, "Deli misin kızım sen?" diye sordu gülerek... Kesinlikle gamzesine bakmıyoruz değil mi DİLŞAD? Tabiii tabiki.

Yanağımdan makas aldığında ayaklandı, "Vallahi ben damatlığı giyiyorum sende giyin vallahi seni beklemem."

"Ben olmadan nasıl nikah kıymayı planlıyorsun?" diye sordum kaşlarımı çatarak.

"Hımmm." diye mırıldandı düşünceli tavırla. Sonra bana tebessüm etti. "Ben hallederim de senin evet demeni heyecanla bekliyorum canım müstakbel karıcığım." diye mırıldandı neşeyle. Bana göz kırpıp giyinme odasına girdi.

"Babam yokluğumu anlayacak." diye mırıldandım korkuyla.

"Artık o eve girmeyeceksin. Direkt konağa gideceğiz." diye söylenen Şiyar'ın sesi ile şok içinde gözlerim büyüdü. "Şaka mı yapıyorsun? Babam beni yaşatmaz." dedim iç çekerek. Hızla ekledim: "Kardeşlerimi de yaşatmaz. Benim hırsımı onlardan çıkarır. Olmaz Şiyar." dedim saçmala dercesine.

"Ne olmaz Dilşad?" diye sordu Şiyar. Sesi sertti. Kabinden çıktığında, gömleğinin düğmelerini kapatmamıştı, zorlukla yutkunup onun gözlerine baktım. "Ne olmayacak? O babana seni vereceğimi mi sanıyorsun? Yarına o evde sağ çıkmayacağını ikimizde gayet iyi biliyoruz." dedi Şiyar, bu sözleri tokat gibi gerçek suratıma öyle bir çarptı ki  iz kaldı sanki yanağımda.

Kafamı salladım sadece, "Haklısın yaşatmaz. Ama ben bugüne kadar ayakta kaldıysam acılarım sayesinde. Acı insanı güçlü kılar." dedim gülümseyerek.

"Sen çok mu acı çektin Dilşad?" diye sordu merakla. Gömleğin düğmelerini ilikliyordu.

"Senin sayende daha çok çekeceğim belli." dedim yanından geçerken, kolumu sıkıca tutup sıcak nefesini boynuma verdi. "Şurası, seni kırdığı gün ölecek. Eğer seni kırarsam o gün andım olsun kendi kafama sıkacağım... Ama sen delalamin hep güleceksin söz veriyorum. Sana sözümdür benimle olduğun her dakika seni güldüreceğim. Belli yüzün hiç gülmemiş fakat ben seni güldüreceğim." diyen Şiyar and içmişti. Ve bu büyük andı benim için içti.

İlk defa biri beni hiçbir çıkar olmadan güldürmüştü. Evet ona güldüm çünkü komik gelmişti. Ben Dilşad Atıcıoğlu, kara sevdamın gözlerine baktım o gün. Bilmiyordum ki o adam öldüğü gün benim gülüşüm son olacak.

💧

Nikahı kıydığımızda, nikah memurunun, "Damat Bey Gelin Hanımı öpebilirsiniz..." demesi ile şok içinde Şiyar'a baktım.

Elimi sıkıca tutan adam zaten nefes almamı bile istemiyor gibiydi. Aptal gibi titriyordum, o da bunu fark ettiği dakikadan beri yani 45 dakika 10 saniyedir elimi tutuyordu. Ne yapabilirim ilk defa bir erkek elimi tutuyordu. Ve ben bu adamla az önce evlenmiştim.

"Dini nikah tek kaldı." diye fısıldadı kulağıma. Kafamı salladım bugün tamamen bu evlilik işini bitirecektik. "Vallahi yapmasam içimde kalır." dediğinde hızla alnıma dudaklarını bastırdı.

Omuzuna vurarak benden ayrılmasını sağladım Nikah Memuru çoktan gitmişti. Kimse yoktu. Şiyar Şahit'i bile karşı nikah salonundan getirttirmişti.

"Şimdi nereye gidiyoruz?" diye sordum sıkıntılı bir nefes vererek. Hâlâ eli elime kenetliydi.

"Dini nikah kıyacağız." dedi Şiyar, kafamı salladım.

"Gelinliği çıkarmak istiyorum." dedim, bunun içinde bunalmıştım.

"Güzel olmuşsun çıkarma. Evde çıkarırsın." dedi Şiyar. Yaptığı imayla ona bakıp ağzına çakmamak için kendimi tuttum.