Liu Yaowenနဲ့ Song Yaxuanက Villaကိုပြန်ရောက်တော့ Yan Haoxiangနဲ့Zhang Zhenyuanကတံခါးဝဆီကိုလျှောက်လာနေကြသည်။
သူတို့က ကားပေါ်ကနေဆင်းလာတာကိုလည်း
တွေ့ရော Zhang Zhenyuanက အဝေးကနေစကားလှမ်းပြော၏။
"Yaxuan မင်းဘာတွေဝယ်လာတာလဲ"
Song Yaxuanက ပြုံးပြီးပြန်ဖြေ၏။
"အကုန်လုံးကမင်းကြိုက်တဲ့စားစရာတွေကြည့်ဘဲ"
Yan Haoxiangက Song Yaxuanရဲ့ခေါင်းကိုပုတ်လိုက်ပြီး"ငါကြိုက်တဲ့မုန့်ကိုကျတော့မဝယ်ခဲ့ဘူးပေါ့"
Zhang ZhenyuanကYan Haoxiangကိုပြုံးပြီးတံတောင်နဲ့တွတ်လိုက်သည်။
"Yan Haoxiang?"
Liu Yaowenက သူလက်ထဲကအိတ်ကိုတင်းတင်း
ကျပ်ကျပ်ဆုတ်ကိုင်ထား၏။Zhang Zhenyuanနဲ့
Yan Haoxiangအထဲဝင်သွားတဲ့အခါမှာတော့
ရုတ်တရက်Liu YaowenကSong Yaxuanရဲ့လက်ကိုဆွဲကိုင်လိုက်တယ်။
လူတွေက တစ်ကယ်ကိုထူးဆန်းတယ်။
သိသိသာသာကို စိတ်အားထက်သန်စွာငြင်းခုံတာတွေမရှိပေမယ့်၊ စကားထဲမှာတက်တက်ကြွကြွ အာရုံခံစားမှုတွေမရှိပါဘဲနဲ့ Song Yaxuanက Zhang Zhenyuanနဲ့Yan Haoxiangကို အရူးလေးလိုဖြူဖြူစင်စင်ပြုံးပြနေ၏။
ထိုအရာကိုမြင်တော့ Liu Yaowenကမေးချင်တာတွေပေါ်လာတယ်။
သူဒီနှစ်တွေမှာဘယ်လိုနေခဲ့တာလဲလို့မေးချင်သည်။
ထို့အပြင်ဘာလို့များထွက်ပြေးသွားရတာလဲဆိုတာကိုမေးချင်သည်။
Supermarketထဲမှာရှိတုန်းကနဲ့Taxiထဲမှာရှိနေတဲ့
အချိန်တုန်းက လေထုကအလွန်ကောင်းမွန်နေတာကြောင့် ယခုအခါဆုံးရှုံးသွားရတဲ့ခံစားချက်က အမှန်တစ်ကယ်ပင်စစ်မှန်လှသည်။
သူရဲ့စိုးရိမ်ကြောင့်ကြစိတ်နဲ့ အကျိူးသင့်အကြောင်းသင့်လုပ်သင့်တယ်ဆိုတဲ့စိတ်က အချင်းချင်းရန်ဖြစ်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြစိတ်ကအနိုင်ရရှိသွား၏။
Liu Yaowenက Cameramanတစ်ယောက်ကို
သူလက်ထဲမှအိတ်ကို ဖြစ်သလိုပစ်ပေးလိုက်ပြီး
အရှေ့ကသွားစေတော့တယ်။အခြားCameramanကလည်း အနောက်ကနေလိုက်သွားတော့တယ်။
Song Yaxuanက ခေါင်းငုံလိုက်ပြီးတော့
သူရဲ့လက်မောင်းကိုကိုင်ထားတဲ့ သူလက်ကိုကြည့်ပြီး သူကိုလှည့်ကြည့်လာတယ်။
