Herşeye rağmen, herkese rağmen, karşılıksız, tarafsız olarak yapılan duygudur sevgi .
Geçenlerde sevmek üzerine okuduğum kısa bir yazı, bilirsiniz ve sizide mutlaka etkilemiştir.
Anneye sorarlar hangi çocuğunu daha çok seviyorsun diye;
-Küçüğünü büyüyene kadar,
-Hasta olanı iyileşene kadar,
-Gurbette olanı eve dönene kadar.
İşte sevgi budur. Eşit, ayırtmak nedir bilmeden, küçük veya büyük demeden.
Sev, yaradılanı sev, yaradandan ötürü sev.
Sevmeye bitkilerden, hayvanlardan başla, neden çünkü onlarda sabırlı olmayı daha çabuk ve rahat öğrenirsin.
Bir gülü bebek gibi sevmekle, bir bebegi gül gibi sevmek aynı şeydir.
Sen yeterki sevmeyi bil.
Ögrendinmi sevmeyi o zaman öğret çocuğuna, öğrencine, yeğenine, kim varsa çevrende küçük çocuk, oda alsın bu hazzı, sevsin ileride oda bitkileri, hayvanları ve insanları.
Ama yeteri kadar sevmek gerek, ne fazla, ne eksik.
Sevginin en büyüğüne, en yücesine layık olan ancak yaradandır, başkası değil.
Eger ki çok fazla değer verirsen malına, mülküne, yaradanın kullarına, o zaman kaybedersin bunları ahiretin uğruna.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kişisel Gelişimin Yol Haritası
RandomHer konuda başarılı olmak için çok kolay ve basit bazı olayları uygulamalı ve çevremizdeki insanlara örnek olmalıyız. Çıkmış olduğumuz Kişisel gelişim yolunda beynimiz yol haritası, yolculuğumuz uçsuz bucaksız başarı arazisidir. Yorumlarınız ve...
