" ဒီမယ္ မိန္းကေလး "
" ေျပာ "
" ဟယ္ မင္းဘယ္လိုေတာင္ ထူးလိုက္ရတာလဲ။ ရိုင္းလိုက္တာ "
" ခင္ဗ်ားထင္ခ်င္သလိုထင္ "
" ဘာ "
အစ္မရီ၏ ေခ်ာ့ျမဴဟန္အေျပာေၾကာင့္ စိတ္ေလွ်ာ့ကာေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းလာခဲ့ျခင္း။ ျမကအႀကီးပဲေလဟုေတြးကာ စကားစလိုက္မိစဥ္ တုန႔္ျပန္ဟန္သည္ မုန္းစရာအတိရယ္။
" အခန္းျပင္ေပးထားတယ္ ဝင္နားေတာ့ "
" ဘယ္အခန္းမွျပင္မေနနဲ႕ "
" ဘာလဲ အျခားေနရာမွာပဲ သြားေနမလို႔လား "
စိတ္ကေလးသက္သာသြားသလို ခံစားလိုက္ရ၏။ ဘယ္လိုပတ္သက္မႈမ်ိဳးပဲဆိုဆို အနည္းဆုံးေတာ့ ခပ္ကင္းကင္းေနရမည္ဟူ၍ပင္။
" ဘယ္မွမသြားဘူး။ ခင္ဗ်ားအခန္းမွာပဲေနမွာ "
" ဘာ "
" ဘာတစ္လုံးထဲေျပာတတ္တာလား။ က်ဳပ္တို႔က မၾကာခင္တရားဝင္လက္ထပ္ၾကရမယ့္ဟာပဲကို။ ဘာလို႔အခန္းခြဲေနမွာလဲ "
ရင္ဝသို႔ ခပ္ျပင္းျပင္းထိမွန္သည့္ စကားစု။ ထိုအရာသည္ အမွန္တရားျဖစ္ေသာ္လည္း ခါးသက္၏။ ယခုကဲ့သို႔ ဆိုင္သူထံမွ အတိအလင္းၾကားရစဥ္ ကမာၻၿပိဳသလိုပင္။
" အခန္းလိုက္ျပ "
အစ္မရီဘက္သို႔လွည့္ကာ ေျပာေနပုံသည္ ရိုက္ျပစ္ခ်င္စရာ။ ဤအိမ္၊ ဤအရပ္အဝန္းအား သူပိုင္သကဲ့သို႔ ၫႊန္ၾကားခိုင္းေစေနေလ၏။ ျမေလ ထိုသူစိမ္းအား အေသြးထဲအသားထဲမွ နင့္နင့္သည္းသည္းမုန္းသည္။
" ျပေပးစရာမလိုဘူး အစ္မရီ "
" က်ဳပ္ကျပဆိုျပလိုက္။ ခင္ဗ်ားမွတ္ထားရမွာက မူပိုင္ဆိုတဲ့ က်ဳပ္ကခင္ဗ်ားကို ပိုင္သလို၊ ခင္ဗ်ားနဲ႕ ပတ္သက္သမွ်အရာအားလုံးမွာလည္း ဆိုင္တယ္ "
ေတာက္ေခါက္သံခပ္ျပင္းျပင္းသည္ ဧည့္ခန္းငယ္ေလးအတြင္းသို႔ ဖုံးလႊမ္းသြား၏။ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ နီရဲေနေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ ေအးတိေအးစက္ မ်က္ႏွာ။ စစ္ခင္းလ်က္ရွိေသာ မ်က္ဝန္းမ်ား။ ထိုအေနအထားအား ၿဖိဳခြင္းေပးေလေသာ အစ္မရီဆိုေသာ သူ။
YOU ARE READING
မူပိုင် [အတွဲ တစ်]
Romance⁽⁽ ရိုင်းတယ်ထင်ရင် ပြန်ချစ်လိုက် ကျုပ်လိမ္မာပေးနိုင်တယ် ဒေါ်ဒေါ် ⁾⁾
အပိုင်း (၂/z)
Start from the beginning
![မူပိုင် [အတွဲ တစ်]](https://img.wattpad.com/cover/327633887-64-k356891.jpg)