....มอส....
ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้ากับเตียงนอนที่ว่างเปล่า ให้ตายเถอะตาลไปไหนของเค้านะ ผมเดินมาที่ห้อง
ครัวเพื่อหาอะไรประทันชีวิตก็เห็นโน้ตที่เขียนด้วย
ลายมือสุดห่วยของตาล 'กุออกมาทำธุระที่หลังโรงเรียน เดี๋ยวกลับไข่เจียวในตู้ข้าวนะ กินด้วย!!' ไปทำไรหลังโรงเรียนผมคิดพลางเดินมาเปิดตู้กับ ข้าวก็เห็นไข่เจียวที่ตาลทำไว้ให้แค่เห็นเท่านั้นแหละ
ผมก็รู้สึกอิ่มทันทีไม่ใช่เพราะตื้นตันใจนะแต่เพราะไข่
ตรงหน้าผมมันไหม้จนดำปี๊ดปี๊ทุกอนูแล้วผมจะกินได้
ไหมเนี่ย =="
ครืด...ครืด...
แรงสั่นสะเทือนจากมือถือที่ผมตั้งสั่นไว้ในกระเป๋า
กางเกงสั่นด้วยความแรง4.6ลิเตอร์(เวอร์)ผมรีบปัด
หน้าจอรับมันทันที
"ฮัลโหลกัน"ผมกรอกเสียงตามสายไป
[มอส..ถ้าไม่มีตาล...มอสจะรักกันใช่ไหม] กันถาม เสียงแข็งกร้าวจนผมรู้สึกไม่ดี เหมือนทางด้านต้องจะ
มีคนอยู่เยอะด้วยเสียงดังเป็นบ้า
"บ้าหรอ กันพูดอะไรรู้ตัวไหมเนี่ย"ผมถามกลับ
[ตอบคำถามกันก่อน]
"...ต่อให้ไม่มีตาลเราก็รักกันไม่ได้หรอกเพราะเราคิด
กับกันแค่เพื่อน"ผมตอบกลับตามจริง แล้วดูเหมือนคำตอบผมจะทำให้กันโมโหด้วยล่ะ
เพราะผมได้ยินเสียงฮึดฮัดจากเค้า
[ถ้ามึงไม่รักกุมึงก็รักคนอื่นไม่ได้ กุจะไม่ยอมให้ไอ้เหี้ยตาลมีความสุขกับมึงหรอก]
"มึงจะทำอะไรแฟนกุ"(ฟิวขาด)
[กุจะฆ่ามันแต่ถ้ามึงยอมคบกับกุกุจะปล่อยมันกุจะรอ
คำตอบที่หลังโรงเรียน มาคนเดียวนะมึง" กันตัดสายทิ้งโดยไม่ฟังเสียงผม ไอ้กันนี่มันชัก
YOU ARE READING
ไม่ขอเป็นแค่เพื่อนนะ(yaoi) (จบแล้ว)
Random..... ตาล...... ผมหลงรักเพื่อนตัวเองที่เรียนอยู่ต่างห้อง มานานละแล้วผมจะเอามันทำเมียให้ได้ด้วย .... มอส...... ตาลเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของผม เขาชอบแสดงอาการหวงผมออกนอกหน้านอกตาจนผมสงสัยว่าเขาเริ่มจะคิดไม่ซื่อกับผมแล้ว
