Μάθε να πιστευεις

Comenzar desde el principio
                                    

"Μισώ τα Χριστούγεννα!"αναφώνησα μη μπορώντας να κρατηθώ άλλο.Η Αλεξία ξαφνιάστηκε κι έμεινε να με κοιτάζει με γουρλωμενα τα μάτια κι τη μπουκιά στο στόμα.
"Μισώ τα Χριστούγεννα γιατί όλα είναι έπιπλαστα.Ψευτικα πως το λένε!Τα στολιδια,τα φώτα,τα χαμόγελα,η καλοσύνη του κόσμου αυτές τις μέρες,οι ευχές που σου δίνουν γιατί δεν το κάνουν για να σε εμψυχώσουν ,όχι!Το κάνουν αυτό για τον εαυτό τους για να λάβουν ευχή από σένα !Ακόμα κι η γέννηση του Χριστού είναι ένα ψέμα γιατί είναι πασίγνωστο ότι δεν γεννήθηκε Χριστούγεννα μα πολύ αργότερα καθότι οι πρώτοι Χριστιανοί φοβούμενοι τον θάνατο κρύφτηκαν πίσω από τα Σατουρνάλια προκειμένου να βρουν ηρεμία να γιορτάσουν τη γέννηση αυτη χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τους Ρωμαίους!"
Η Αλεξία συνέχισε να με κοιτάζει με γουρλωμενα μάτια προσπαθώντας να καταπιεί το τη μπουκιά της . Ένιωθα τα μάτια της επάνω μου.Δεν με ένοιαζε.Γυρισα κι την κοίταξα με βλέμμα υγρό από οργή εχωντας πάρει πολλή μεγάλη φορά.
-"Μακάρι να μην ήσουν εσύ στο κατώφλι της εξώπορτας μου με γλυκά κι καλοσύνη.Μακαρι να ήταν ένας  ενοχλητικός -ας ήταν κι αγνωστος!- να τον πείσω,να του τσιριξω ,να του πω ο,τι πρέπει να του πω γιατί χρειάζεται να του τα πω κι έπειτα με περίσσεια ευχαρίστηση να του κοπανησω στο κεφάλι αυτό το σιχαμερό κακόγουστο βάζο που είχα τη δυστυχία να μου δώσουν για δώρο!" είπα φωναχτά κι τεντωσα το χέρι μου στην γωνία του σαλονιού , δείχνοντας πάνω στο Κόμο μου ένα χοντροκομμένο άσπρο βάζο με κίτρινο της οχρας γιρλάντα γύρω του.

  Η Αλεξία ανοιγοκλέισε μερικές φόρες τα μάτια της
-"Δυστυχώς ο Πέτρος είναι εκτός πόλης για δουλειά κι δεν μπορώ να τον καλέσω να έρθει εδώ με πρόφαση, ώστε να τον στολίσεις περισσότερο κι από ο,τι στολίσες ήδη το δέντρο σου,όπως κι να του φορέσεις το βάζο ως αστέρι στην κορυφή.Μονο που με την οργη που έχεις ,αν του το κοπαναγες,το πολύ να τον μετετρεπες σε αγγελακι...στον ουρανό"είπε δείχνοντας με το δάχτυλο της το ταβάνι.
Τα λόγια της με σόκαραν.
-"Πως με κατάλαβε;"σκεφτικα

       Τα αρνητικά συναισθήματα που ειχα μετατράπηκαν σε ντροπή κι το υγρό από οργή μου βλέμμα γέμισε δάκρυα που δεν μπορούσα  να συγκρατήσω.Ξεσπασα σε κλάματα με λυγμούς κι αναφιλητα .Η Αλεξία τότε άφησε το γλυκό της  κι άρπαξε μια χαρτοπετσέτα κι το ποτήρι με το νερό μου κι ήρθε κοντά μου
-"Έλα.Μην κάνεις έτσι.Πιες λίγο νερό."μου είπε ήρεμα
-"Πώς να μην κάνω έτσι;"είπα ανάμεσα στα κλάματα μου."Δεν φτάνει που μου έκρυψε με τον αδερφό του  την αλήθεια ,μου προξενεψαν κι έναν 45αρη σαλτιμπαγκο retromaniac αρρωστημενα κολλημένο στη δεκαετία του 80 κι με χαρακτήρα της κακίας ώρας ,όπως κι κακόγουστο αν δεις το βάζο."
-"Το είδα το βάζο κι θα συμφωνήσω μαζί σου είναι κακογουστος.Γιατι σου πήρε τέτοιο βάζο;"
-"Δεν μου το πήρε.Μου το φόρτωσε απλά κι είχε κι τον Πέτρο να με πιέζει να το δεχτώ."
-"Περίεργο..'
-"Για εμένα καθόλου.Βλεπεις πίστευα ότι ο...σαλτιμπαγκος ήταν απλά απελπισμένος κι ήθελε απεγνωσμένα συντροφιά (καθότι σαβουρας από ο,τι κατάλαβα από τα λεγόμενα του να κάνει σχέσεις έστω κι για σεξ) αλλά όταν είπα ξεκάθαρα ότι ήθελα τον αδερφό του Πέτρου τον Λίνο,ο Πέτρος μου τα μασαγε."
-"Ωχ!Κι τώρα;"
-"Τώρα έχει το μπει πολύ νερό στο αυλάκι από τότε γιατί πήρα πριν δύο μέρες τον Λινό τηλέφωνο,γιατί με μπλόκαρε στο μεσετζερ κι που ζήτησα εξηγήσεις κι μου είπε ο απαίσιος ότι παρόλο το φλερτ ,δεν με ήθελε κι ότι με βλεπει φιλικά κι ότι είπε στον αδερφό του να "μου βρει κάποιον να μου ταιριάζει"γιατί φοβήθηκε ότι έφαγα κόλλημα μαζί του!"
Γρυλισα από τα νεύρα μου κι συνέχισα να κλαίω γοερα.
Η Αλεξία με ετριψε στην πλάτη μα δεν μπορούσα να σταματήσω
-"Κι το χειρότερο είναι ότι χθες..."συνέχισα"Δέχθηκα μήνυμα από τον σαλτιμπαγκο στο μεσετζερ που μου έλεγε ασυναρτησίες κι ήταν αδιάκριτος σε πολλά θέματα.Παροτι του εξηγούσα σοβαρά πώς έχουν τα πράγματα , εκείνος με περιγελούσε κι στο τέλος κατέληξε να μου πει ένα "δεν έχω κάτι μαζί σου.Καληνυχτα κορίτσι".Τον μπλόκαρα!Εγώ φταίω όμως...Δεν αντέδρασα εξαρχής."
-"Έκανες θαυμάσια Ελένη μου που φερθηκες με τακτ.Δεν αξίζει να χαλιεσαι για όλους αυτούς.Αποδειχθηκε ότι μπροστά σου είναι λίγοι ,ελάχιστοι"είπε γλυκά η Αλεξία.
-"Μακάρι να έσπαγα το βάζο στα κεφάλια όλων τους!"
-"Σώπα τώρα .Πιες λίγο νερό να συνελθεις"είπε κι μου έδωσε το ποτήρι.

Αισθήματα κι Συναισθήματα Donde viven las historias. Descúbrelo ahora