İhanet

"Yumurta Poşeti."

24 Ocak 2022, Saat 20.58. İstanbul, Eyüpsultan

Kar yağıyor! Saçma bir şekilde bir kaç yıldır doğru düzgün göremediğimiz kar aniden bir kaç dakika içinde yağmaya başladı.. Hızlıca eldivenlerimi ve botlarımı giydim, beremi taktım ve dışarıya atıldım.

Dışarıda gideceğim ilk yer yüksek ihtimalle tepeden aşağı doğru inen büyük bir yokuş olacaktı. Yokuşa gittim ve saçma bir naylon ile kaydım. kendi kendime, bir başıma..
Daha sonra çatkapı tanıştığım Defne ile kaymaya başladık. Zevkleri tam olarak beni yansıttığı için arkadaş olmaya değer olarak nitelendirdim ve uzun bir süre konuştuk. Ardından sağdan soldan bulduğumuz yumurta poşetleri ile kaymaya başlamıştık. Sandığınızdan daha dik ve buz yüzünden kaygan olan o yokuştan hızlıca kayıyorduk, nereden bilebilirdim yumurta poşeti lafının hayatımda büyük bir yer kazanacağını..  

Çoraplarıma kadar ıslanmıştım o yüzden eve gidip çoraplarımı değiştirdim, o sırada da Defne'nin kapının önünde beklemesini rica ettim. Çoraplarımı değiştirdim ve kapıya gittim fakat ortalıkta Defne yoktu. Daha sonrasında biraz dolaştıktan sonra bir arkadaşımı gördüm, ikimizin de ortak arkadaşıydı.

"Defne nerede?

"Eve gideceğini söyledi o."

"Peki, Tamam. Teşekkür ederim"

"Rica ederim."

Telefon numaramı vereceğim anda eve girmesi beni hayal kırılığına uğratmış olsa gerek ki sinirli bir şekilde eve giriş yaptım. Aslında o eve girmemiş, babası çağırdığı için yemek yemeye gitmiş. 10dk içinde geleceğini söylemiş arkadaşına. Ben sorduğumda da kendisinden

"Eve gideceğini söyledi o."

lafını almıştım. Günü gün ettim ve sinirli bir şekilde uyudum o gün. Uyandığımda ise ilk aradığım kişi Defne oldu, ekmek almaya giderken yolda onu gördüm ve çabucak telefon numaramı verebildim.. Nihayet! Eve gider gitmez yazmış olacak ki ancak kahvaltıdan sonra mesajını görebildim. Mesajda;

"Kusura bakma, babam yemek için çağırdığı için eve gidip yemek yemek zorunda kaldım. ****'a yemek yemeye gittiğimi söylemiştim ancak sana farklı iletmiş."

Yazıyordu. Ben de cevap olarak;

"Sıkıntı değil. Konuşalım istersen biraz? He bu arada kendisi bana eve girdiğini ve daha da çıkmayacağını söylemişti. O yüzden bende eve girdim."

Yazdım. Bu aralar Nazlım'ı çok boşladığımı fark ettim ve Nazlımla konuşmaya başladım.

"Nazlım! Acilen bakmalısın. Seni biriyle tanıştıracağım, 09'lu. İsmini sonra söylerim."

Yazıyor...

"Ne? 9 kişilik arkadaş grubunu ne yapacağız Efe? Saçmalama."

"Salak mısın 2009'lu"

Yazıyor...

"Ne? Bir de hepsi 2009'lu mu? Kafayı yemiş olmalısın Efe.."

"9 Kişilik kimse yoook! Tek kişi 2009'lu ve adı da Defne. En yakın zamanda tanıştıracağım sizi."

Yazıyor...

"Peki o halde. Bugün 15:00'da Snowy'de buluşuruz o zaman."

"Tamam"

Yazıyor...

"Anlaştık."