"ငါ့မွာ႐ွိ႐ွိ မ႐ွိ႐ွိ မင္းေစာက္ပူပါလို႔လား၊မင္းပစၥည္းမင္းသိမ္း!
"လက္ထဲကေကာ၊ေအာက္ကပစၥည္းေကာသိမ္းေနတာပဲ
ေလ!"အာ့ဆို ဘာလို႔လာေထာင္ျပေနလဲ!
!သူ႔ပိုင္႐ွင္ေတြ႔လို႔ႏႈတ္ဆက္ေနတာ!
"ဟို...ဟိုေလ"
ႏွစ္ေယာက္သား စကားမ်ားေနရင္းအေနာက္သို႔ လွည့္ၾကည့္
လိုက္ေတာ့ ကုတ္ကုတ္ေလးနဲ႔ သူတို႔ရန္ျဖစ္သမ်ွၿငိမ္ၿပီး နား
ေထာင္ေနရတဲ့ ဂ်ိတ္စ္။လက္ထဲကမုန္လာဥျဖဴေလးကလည္း အငိုတိတ္ၿပီးျပဴးတူး
ျပဲတဲႏွင့္ ႏို႔ဆာလြန္းလို႔သူ႔ေျခေထာက္ေလးကိုပါးစပ္ေလးထဲ
ေတာင္ထည့္ေနေလၿပီ။"အထဲေရာက္မွဆက္ရန္ျဖစ္ၾကပါလားသခင္ေလးနဲ႔ဆရာမိုင္"
ရန္ျဖစ္တဲ့ႏွစ္ေယာက္ေတာ့မသိ၊ ဂိုဏ္းဂိတ္ေပါက္ဝမွာမဝင္
ေသးပဲ ရန္ျဖစ္ေနၾကတာ ေဘးကျဖတ္သြားၾကတဲ့ဂိုဏ္းသား
ေတြက ကြက္ၾကည့္ၾကည့္ျဖင့္။ဂ်ိတ္စ္မွာဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ မ်က္ႏွာေတြထူပူေနလ်က္။
"လာခဲ့...အခ်စ္"
"ေအးမင္းအတင္းေခၚသြင္းလို႔ငါလိုက္ရတာေနာ္၊ငါအရမ္း
လိုက္ခ်င္လို႔မထင္နဲ႔...အဟင္း!"မလိုက္ခ်င္တဲ့သူက ျပံဳးစီစီနဲ႔လက္ကိုခ်ိတ္ၿပီးဝင္သြားတာမ်ား
တေမာ္ေမာ္ျဖင့္။အေနာက္မွာေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိက်န္ေနခဲ့တဲ့ဂ်ိတ္စ္ပင္။
တျခားတေယာက္ရဲ႕ေ႐ွ႕ေရာက္ရင္လည္း မ်က္ႏွာပူလ်က္နီ
ျမန္းေနဦးမွာမလြဲပင္။...........
အခန္းထဲတြင္ အရိပ္အေယာင္ေလးပင္မေတြ႔ရသလို၊မုန္လာဥ
ေလးရဲ႕တအဲအဲရယ္သံေလးျဖင့္မၾကားရ၊ စိတ္ေတြမြန္းက်ပ္
ကာ အဝတ္ဗီ႐ိုကိုဖြင့္ၾကည့္မိေလေတာ့ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့မုန္
လာဥေလးရဲ႕အဝတ္အစားအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ႏိူင္းေလးရဲ႕ အဝတ္အ
စားအခ်ိဳ႕က ေလွာင္ျပေနေလ၏။ေခါင္းေတြထူပူလ်က္ ရင္မွာဆို႔တတ္လာတဲ့အပူေတြက႐ုမ္း
ကန္ပင့္သက္လာေလစြာ ၊ ေအာက္ထပ္ကိုအေျပးဆင္းသြား
ၿပီး ႏိူင္းေလးတို႔သားအဖကို႐ွာၾကည့္ျပန္ေလတဲ့ကိုယ့္မွာအ႐ူး
တစ္ပိုင္းလိုပင္။
![](https://img.wattpad.com/cover/306246713-288-k448877.jpg)
YOU ARE READING
The beauty is mine ( အလှလေးကငါ့အပိုင်)[Complete]
Actionဘယ်သူကိုမှစောက်ဂရုမစိုက်လို့ မင်းလို မောက်မာပြီးမာနခေါက်ခိုက်နေတဲ့ကောင်ကို ရအောင်ခိုးပြေးလာတာရှင်းလား ဘယ္သူကိုမွေစာက္ဂ႐ုမစိုက္လို႔ မင္းလို ေမာက္မာၿပီးမာနေခါက္ခိုက္ေနတဲ့ေကာင္ကို ရေအာင္ခိုးေျပးလာတာရွင္းလား
Chapter...43
Start from the beginning