အသံကိုျမႇင့္၍ တည္ေစရာမိုင္ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္မ်ား
က်လ်က္ တဇြတ္ထိုးေျပာမိလိုက္တာ ႏႈတ္ခမ္းေတြပါတုန္ရီ
လို႔။လက္သီးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္၍....တကယ္ေျပာရရင္ ႏိူင္းမ်က္
ဝန္းထဲ ဘာဆိုဘာမ်ွမျမင္မိေလေတာ့။"ေသာက္က်င့္မေကာင္းတဲ့ေကာင္၊ ငါ့မခ်စ္ပါဘူးဆိုတာကို
ျပန္ခ်စ္လာေအာင္လုပ္ယူၿပီး ညတိုင္းငါ့ကိုလာလာလုပ္တယ္
ကေလးရေတာ့ေသၿပီဆိုၿပီးကလိန္ကက်စ္က်တယ္၊အခုလည္း ေသြးႏုသားႏုငါ့ကို ႏွင္ထုတ္ေနျပန္တယ္၊ မင္းကို
ဆဲတယ္၊ ငါ့လီးပဲ၊ အဲ့ကေလးေပး၊ လမ္းကအမိႈက္ပံုမွာသြား
ပစ္ထားမယ္၊ သနားတဲ့လူတေယာက္ေယာက္က လာေကာက္
သြားပေစ"တည္ေစရာမိုင္ လက္ထဲက သားေလးကိုျပန္လုၿပီးတကယ္
လုပ္မဲ့ဆိုဒ္နဲ႔လု၊ သားေလးကလည္းအဲ့က်မွအသားကုန္ငိုေလ
ေတာ့ ျပာျပာသလဲျဖစ္သြားရသူက တည္ေစရာမိုင္သာ။အထိတ္ထိတ္အျပာျပာျဖင့္ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္တဲ့ႏိူင္းကိုသူ
မျမင္ဖူးပါ။ သူ႔ခ်စ္သမ်ွၿငိမ္ခံေနတဲ့ မာနေထာင္လႊားတဲ့မင္း
သားေလးကိုပဲ ျမင္ဖူးခဲ့ျခင္းသာျဖစ္တာမို႔ အံ့ျသမိတာအမွန္။တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္မွာအခ်စ္ကိုစိတ္ပူလို႔ ေသမတတ္။ဒီေန
ရာကဆင္းရဲတဲ့ မာဖီယားဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္း၊ စ႐ိုက္မ်ိဳးစံု၊လူမ်ိဳး
စံု၊အက်င့္မ်ိဳးစံုနဲ႔ အေနအထိုင္က အခ်စ္တို႔ဂိုဏ္းမ်ိဳးမဟုတ္၊
ဒီလိုေနရာမွာ သူ႔ေၾကာင့္မေနေစခ်င္ပါ။"ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ! သားေလးငိုေနၿပီေလကြာ"
"အို...ငိုငို၊ မင္းေတာင္ဂ႐ုမစိုက္တာ၊ ငါ့သားလည္းငါဘာလုပ္
လုပ္၊ ကုလားမႀကီးကိုပဲေပးပစ္ပစ္၊မင္းေစာက္ပူမပါဘူး၊ ေပး
စမ္းပါ၊ လႊတ္""သားေလးက ကို႔သားေလကြာ"
"မင္းရဲ႕သားမဟုဘူး၊ငါေလဥ ဥထားတာ!"
!ငါလုပ္ၿပီး မင္းေမြးထားတဲ့သား!
"ဒါဆို ဘာေစာက္ခ်ိဳးနဲ႔ႏွင္ေနတာလဲ"
!စိတ္ပူလို႔ဆိုတာ မင္းနားမလည္ဘူးလား၊ မင္းမွာဦးေႏွာက္မ
႐ွိဘူးလား!"
YOU ARE READING
The beauty is mine ( အလှလေးကငါ့အပိုင်)[Complete]
Actionဘယ်သူကိုမှစောက်ဂရုမစိုက်လို့ မင်းလို မောက်မာပြီးမာနခေါက်ခိုက်နေတဲ့ကောင်ကို ရအောင်ခိုးပြေးလာတာရှင်းလား ဘယ္သူကိုမွေစာက္ဂ႐ုမစိုက္လို႔ မင္းလို ေမာက္မာၿပီးမာနေခါက္ခိုက္ေနတဲ့ေကာင္ကို ရေအာင္ခိုးေျပးလာတာရွင္းလား
Chapter...43
Start from the beginning