Two Daddy | Taekook

2

Konular hızlı değişiyor gülüşlerimiz hiç sönmüyordu. Bizi durduran çalan kapı olmuştu.

Kim gelirdi ki bu saatte?

Bana dönen gözlerle kalkıp kapıya yönlemiştim. Hoseok gelmişti. Açıkçası gelmesini beklemiyordum Jungkook ile birlikte olunca uzun süre ayrılamıyorlardı gerçi öylede olmuştu, saat sanırım bire geliyordu.

"Hoşgeldin sevgilim." demişti Yoongi sevgilisini görünce. Hoseok'ı tam içeri alacakken arkasındaki bedeni fark ettmiştim.

Yeonjun neden gelmişti?

Anlamaz bakışlarla yüzlerine bakarken "Yeonjun?" demiştim. Sonrasında Hoseok ile daha fazla kapıda beklememiş ve içeri salona ilerlemişlerdi.

"Neden döndün?" demiştim Yeonjun'a. Birşey olmuştu bu yüzünden de belliydi. Hoseok arkadan bana birkaç bakış atmıştı sormamamla ilgili ama merak etmiştim. Her zaman gülen oğlumun yüzünü düşüren şey neydi?

"Hiç, Hoseok amcam sana geleceğini duyunca bende başka zaman kalırım diye düşünüp dönmek istedim." demişti kısık sesiyle. Ortamda bir sessizlik vardı ona ne olduğunu merak etmiştim ve o gidince kesinlikle bunu Hoseok'tan öğrenecektim. "Cazibene dayanamadım." demiş ve bana yalandan da olsa iyi olduğunu göstermek için burukça gülümsemişti.

Bende onun gibi gülümsemiş ve ensesinden tutup başını göğsüme yaslamış, saçlarına bir öpücük kondurup sonra gitmesine izin vermiştim. "Hadi git yat yorgunsundur." O da dediğimle herkesle vedalaşmış sonrasında odasına çıkmıştı.

Onun gitmesiyle hemen yerime geçmiş ve Hoseok'a çatık kaşlarla "Onun neyi var?" demiştim. Hoseok gözlerini benden kaçırmış ve Yoongi'nin kolunun altından çıkıp oturuşunu düzeltmişti.

"Beraber yemek yedik." demişti. "Ben, Yeonjun, Jungkook ve Jungkook'un sevgilisi..." sona doğru sesi azalmıştı. Pekala bunu beklemiyordum itiraf etmek gerekirse. Sevgilisi mi? Sevgili mi yapmıştı o? Hah başarılar ona yeni kişi arayışlarında. Sonuçta hiç kimse benim yerimi tutamaz.

Söyledikleriyle herkes benim birşey dememi beklermiş gibi yüzüme bakıyordu. Yoongi'nin bakışları farklıydı tepkimi ölçmeye çalışırmış gibiydi ama bozulduğumu belli etmeden "Sizin ne yaptığınızı sormadım Yeonjun'nun nesi var onu sordum." demiştim.

Doğru bozulmuştum. Nasıl bozulmayayım Jungkook ile 18 yaşımdan beri tanışıyordum. Tanrım 25 senelik bir geçmişimiz vardı ne kadar 10 sene önce ayrılsakta. Ayrılmamızda olaylıydı çünkü ikimizde severken ayrılmıştık.

"Ben Jungkook'a sabahtan gitmiştim o da bana bugün Yeonjun'nun ona geleceğini ve aklında birşey olduğunu söylemişti. Benimde ona destek olmam için yemeğe kadar kalmamı teklif etti... Yeonjun geldi sonrasında da Jungkook onu birisiyle tanıştırmak istediğini söyleyince yüzü düştü. Jungkook'a belli etmemeye çalıştı ama tüm yemek boyunca böyleydi." demişti.

Ahh... benim bebeğim. Şimdi anlıyordum onu. Yeonjun en başından beri Jungkook ile ayrılmamızı istememişti ve ayrıldıktan sonrada bizi barıştırmakla ilgili birkaç uğraşı olmuştu. Tabi sonrasında iki babasınında ne kadar inatçı olduğunu görünce vazgeçmiş ve bizi böyle kabullenmişti. Jungkook'un bundan öncede ilişkileri olmuştu Yeonjun'da biliyordu ya da benim bazı zamanlar arada takıldığım kişiler olurdu ama onlarda ciddi değildi. Ciddi olmadığını ikimizde bildiğimizden asla konuşma gereği duymazdık. O da birşey demiyordu, alışmıştı.

Fakat bu farklıydı. Jungkook bildiğim kadarıyla sevgilileri olsada hiçbir zaman Yeonjun ile tanıştırmamış ve ilişkilerini karıştırmamıştı, bu güne kadar. Yeonjun birşey demezdi asla söylemezdi. Küçüklüğünden beri böyleydi, onu sevindiren şeyleri her zaman dile getirmeyi seven ya da bunu gösteren biri olmuştu. Her zaman gülerdi. Fakat konu olumsuz duygulara geldiğinde hiçbir zaman söylemez sır gibi saklardı.