'Bu kadar şaşıracağını tahmin etmemiştim.'
Kurduğu cümle ile yutkundum. Gördüğüm andan itibaren dikkatimi çeken ve yıllarca ona bakmamı sağlayan kişi karşımdaydı.
Yüzüne vuran rüzgar dağınık olan saçlarını daha çok dağıtıyor, kısmış olduğu kahve gözlerinin içi âdeta parlıyordu.
Kafamı kaldırıp tekrar yüzüne baktım. Gerçekten o muydu? Yoksa hayal mi görüyordum.
'Sen n-nasıl?'
Elindeki defter ve çiçeği uzattı. Tereddüt etmeden aldım.
'Papatyalar kadar güzel ve masum olmak isterdim, belki o zaman sevgiyi hak ederdim.'
Dediği şey ile dudaklarımda istemsizce bir gülümseme oluştu. Defterime sahip olduğum ilk gün yazdığım satırlardı.
Papatyaları yavaşça burnuma doğru yaklaştırdım. Fazlasıyla güzel kokuyordu.
'Lütfen gitmeden önce bir kere bile olsa dinle beni. Daha sonra gidip gitmemek sana kalacaktır.'
Gözlerimi açıp yüzüne doğru baktım. Galiba uzunca bir konuşma olacaktı.
Belki de hayatın bana gülümseme zamanı gelmişti.
Belki de dünyama bir güneş ekleme vakti gelmişti.
~~~
Son :)
Lütfen bu bölüme özel vote ve yorum verebilir misiniz?
Başka kitaplarda görüşmek dileği ile hoşçakalın.
Luv u all ♡
DU LIEST GERADE
Günlüksüz (TAMAMLANDI)
ChickLit0537*******: Bu bir günlük ama neden içinde sadece göz yaşların var? Gece: Belki de günlerim göz yaşlarımdan ibarettir. 0537*******: Unutma ki her yağmurdan sonra bir gökkuşağı vardır. Gece: Evet ama gökkuşağının oluşması için Güneş gerekli. Gece:...
