Mavi (Kitap Oldu) 📢

Affettim

🌿🌿🌿 Görüş ve önerilerinizi bekliyorum mutlaka öpüldünüz 😘🌿🌿🌿🌿

Gri bulutların üzerinde kanat çarpan mavi kuş gagasının arasında sıkıştırdığı ot parçasıyla penceremin önündeki ağacın dalına konduğunda, tebessümle onu izledim. Gidiyor bir süre sonra gagasında başka bir ot parçasıyla tekrar geliyordu.
Belli ki bir anne kuştu ve yavrulamadan önce yuvasını yapıyordu. Yuvayı dişi kuş kurar gerçeğini de böylelikle kendi gözlerimle görmüştüm. Annemin yokluğunu hatırlatan bu görüntü gözlerimi doldururken tıklatılan kapıya irkildim. "Salona gel, seni bekliyorum." Kapının dışından gelen babamın sesiyle gergince yutkundum.
Ağır adımlarla odamdan çıkıp merdivenlerden inerken endişeliydim. Babam beni hep azarlamak ya da memnun olmayacağım istekleri için yanına çağırırdı. Büyük salondan içeriye girdiğimde tekli koltukta bacak üstüne atmış elindeki dosyayı okuyordu. Bir kere olsun benimle konuşacağın zaman bütün dikkatin ben de olsa keşke. Bakışları bana değince, gözlüklerinin altından birkaç saniye süzüp elindekine döndü yine. "Bugün okulda ilk günündü ve yine kavga çıkarmışsın." Söylediği şeyle meraklı bakışlarımı üzerine diktim.
Nereden, nasıl öğrenmişti? Tabii babam babalık görevini uzaktan yapıyordu. "Kavgayı ben çıkarmadım." Diyerek savunmaya geçtiğimde ellerini kaldırıp susmamı işaret etti. "Kimin çıkardığı ile ilgilenmiyorum. İçinde seninde olmuş olman beni ilgilendiriyor. Her şeyden önce sen Eroğlu soyadını taşıyorsun, yani benim soyadımı. Serseri gibi bir kavganın içinde olman doğru değil! Ben o okula oku diye paralar döküyorum! Serserilik yapıp kavgalara karış diye değil! Bu bir daha olursa seni yurt dışına halana yollarım" Gözlerim korkuyla büyürken başımı yerden hızla kaldırdım. B-baba özür dilerim. Tamam, söz veriyorum bir daha olmayacak! Yemin ederim! Gönderme beni!" Halam babamdan daha disiplinli ve korkunç bir kadındı. Babam en azından özgürlüğüme karışmazdı ama halam nefes alacak alan bile bırakmazdı bana. Üstelik ülkemi seviyordum, başka bir yerde yaşayamazdım. "Ayrıca arkadaşlarını iyi seçmelisin. Yeni edindiğin arkadaşları iyi tanı" diyerek uyarıcı bir tonda konuştuğunda Ufuk'tan bahsettiğini anlamıştım. Belli ki babamın gözü de kulağı o okuldaydı ve aksi de beklenemezdi zaten. Zira babamın beni bir an önce başından atmak için bir bahaneye ihtiyacı vardı. "Baba Ufuk sadece arkadaşım" Diyerek kendimi savunmaya geçtiğimde yine elini kaldırarak susturdu. "İsmi ve cismiyle ilgilenmiyorum. Tabii seninle ilişkisinin boyutuyla da, sadece güvenilir olmasına dikkat et. Soyadımıza zarar verecek biri olmasın." Uyarıcı ses tonuyla konuştu. Bir an erkek arkadaşım olduğunu düşündüğü için her baba gibi endişelerini dile getirecek sanırken, tek düşündüğü yine sadece soyadıydı. Başımı belli belirsiz olumlu anlamda sallayıp hızla odama gittim. Telefonuma gelen bildirimlerle mesajı açtım. Felsefe dersinin WhatsApp grubundan gelen bir bildirimdi. Sonra en üstte onun numarasını gördüm. Bir süre numaraya bakıp kaydettim. Profil resmine baktığımda sadece kitap resmi vardı. Bu beni hayal kırıklığına uğratsa da yapacak bir şey yoktu. Zira o mavilerini görmeye ihtiyacım olduğunu hissettiğim bir andaydım. Her ne kadar bana kötü davransa da gözleri garip bir şekilde huzur veriyordu. Sanki geçmişimde de her zaman bana huzur veren tanıdık bir kahramandı. Çevrimiçi görünen profili ile sertçe yutkunup şuursuzca parmaklarımı telefonumun tuşlarında gezdirdim.

05... : Merhaba.

Mavi çevrimiçi

Görüldü.

Mavi çevrimdışı

05...: Ne işin vardı okulumda?

Mavi çevrimiçi

Mavi yazıyor...

Mavi çevrimiçi

Mavi yazıyor...