Kor Gibi

60. Bölüm

Korhan babası tarafından çekiştirilerek kapıya doğru götürülürken hala Gediz'e bağırmaya devam ediyordu.

__ Bittin sen! Duydun mu? Artık bir işin yok! Ve iş bulamaman için, tüm işlerini bozmak için elimden gelen her şeyi yapacağım bundan sonra! Bir açık verirsen de hapse gireceksin! Düşmanınım senin bundan sonra!

 

Tarık Bey Korhan'ın kendisini zorlamamasına sevinmişti. Bu sefer aynı arabadalardı ve arabayı Tarık Bey kullanıyordu. Görünen o ki bir süre daha gözlerini Korhan'dan ayırmaması gerekecekti. Hala yeterince sakinleşmemişti ve Tarık Bey artık daha fazla endişelenmek istemiyordu.

__ Oğlum... Sakinleş artık, düşünüp durma! Selen'in yanına gideceksin şimdi, seni böyle görmesin...

__ Bir şeyim yok benim!

__ Nasıl yok? Gözlerin bile öfkeden kızarmış durumda.

Korhan derin bir nefes aldı o zaman, evet sakinleşmesi gerekiyordu ama nasıl?

__ o pisliğin gözü benim karımda mıydı? Soframa aldım ben onu, ya Selen'e zarar verecek bir şey yaptıysa?

__ Hayır, dedi hemen Tarık Bey, gerçeği asla öğrenmemeliydi yoksa Korhan'ı asla tutamazdı.

 Öyle bir şey olsa en başında Selen söylerdi bana.

Korhan bir an babasına baktı o zaman, Nasıl da yorgun görünüyordu.

__ Sağ ol baba... Pek çok şey de bana yardım ettin. Hele şu eve gelen polisler konusunda...

__ Aman... Polislerle karşı karşıya gelmene izin veremezdim! Mutlaka onlarında üzerine atlardın. Sonra doğru nezarethane!

Korhan gülümsedi sonunda, Tarık Bey rahatlamaya başlıyordu nihayet.

__ Hah şöyle... Bu gün rahatsınız ama yarın sabah mutlaka emniyet müdürlüğüne gidin.

Korhan başını salladı ama aklı Selendeydi. Nihayet bitmişti... Ama bu şekilde olması hem de Selen'in gözlerinin önünde! Sevdiği kadını tanıyordu, bundan çok kötü etkilenecekti. Desteğe ihtiyacı olacaktı. Hafif bir iç çekti Korhan... Yeter ki Selen istesin, herhangi bir şey istesin tüm dünyayı ayaklarının altına sererdi!

Artık her an onun yanında olmak istiyordu. Boşuna geçen o kadar çok kayıp zamanları vardı ki! Ama biliyordu, aralarında kapatılması gereken boşluklar, kötü anılar vardı. Bunlarla savaşmaya hazırdı. Selen hala kendisine aşıktı, mutlaka onu tekrar kazanmalıydı!

 

Selen gözlerini açtığında Korhan yanında elini tutuyordu. Bir an doğrulmak istediği yerinde ama öyle bir uyuşukluk vardı ki üzerinde.

__Bir tanem...

Korhan'a baktı Selen, gözleri doluyordu.

__ Ö-öldü mü?

Ne diyebilirdi ki, hafifçe başını sallamıştı yalnızca.

__ Ecem, dedi o zaman Selen kısık çıkan sesiyle.

O iyi değil mi, eve geldi mi?

Korhan Selen'in saçlarını okşamaya başlamıştı.

__ İyi güzelim merak etme. Sen düşünme bunları... Bak... Her şey bitti, artık özgürüz.

Korhan da "özgürlük" kelimesini kullanıyordu demek. Tıpkı Selen gibi!