Slapeloze Nachten || Charles Leclerc

- 8 -

*pov Faye*

Ik wordt wakker door het vreselijke geluid van mijn wekker. Ik kom overeind en druk hem uit. Ik voel ook meteen de hoofdpijn opkomen. Ik loop naar de badkamer en pak de paracetamollen. Nadat ik die heb geslikt, kijk ik in de spiegel. Het enige wat ik zie is iemand die gisteravond iets teveel heeft gezopen. Ik moet echt minder gaan zuipen. Ben benieuwd wat er vandaag op de planning staat. Ik loop terug naar mijn kamer en pak mijn telefoon. Camilla heeft een hele planning gemaakt. Woensdag lees ik. Is het vandaag alweer woensdag? Goed woensdag, vliegtuig om 12 uur. Ik kijk naar de tijd en zie dat het 10 uur is. Mijn koffers staan wel al klaar dus dat scheelt. Voor vandaag staat alleen 1 afspraak op de planning.

Ik pak voor vandaag een simpele grijze sweatpants. Ik doe er een beige croptop op en een bruine blazer over. Ik pak mijn witte Nikes van het schoenen rek en loop naar de spiegel. Mijn haar doe ik in een warrige knot en in make-up heb ik geen zin. Ik doe wel gewoon een zonnebril op.

Ik maak even snel een smoothie als ontbijt. En pak de laatste dingen in. Ik sleur mijn koffers naar beneden en zet ze neer in de hal. De meiden staan daar te wachten."Luister jij eens modelletje. Je laat ons alles zien. Van shooten tot boodschappen." "Komt goed!" Zeg ik lachend. "Zie jullie over 4 dagen weer!" Vervolg ik. Ik stap de deur uit, zwaai ze nog even na en stap dan in mijn taxi naar het vliegveld.

"O my god kijk!" Hoor ik iemand achter mij schreeuwen. "Dat is Faye Verstappen!" Ik negeer het en loop verder. Pas als ze er naar vragen ga ik op de foto. Anders moet ik met mijn brakke hoofd op de foto. Er komt een meisje naar me toegelopen. "Hoi Faye!" "Hee!" "Mag ik op de foto?" "Als je snel ben mag dat zeker!" Ze komt naast me staan en maakt een selfie. "Heel erg bedankt!" "Geen probleem." En ik loop weer verder.

*In Monaco*

Ik loop over het vliegveld en overal is paparazzi. Er loopt wel een bodyguard mee, maar dat is omdat het moet. Want eerlijk gezegd hou ik niet zo van mensen die mij bewaken. Ik hou er gewoon niet van om als celebrity behandeld te worden want ik kan mezelf prima redden.Ondertussen is de paparazzi nog rustig bezig met hun werk, vragen stellen en foto's maken. Eigenlijk best wel zielig werk. Ik negeer het en loop stug door, haal mijn koffer op en stap in de taxi naar mijn hotel.

Ik bedank de taxi chauffeur en stap uit. Ook voor het hotel staat weer een behoorlijk menigte met paparazzi maar ook fans. Gelukkig is die vervelende bodyguard weg. Ik zwaai even en loop daarna door de deuren van het hotel, richting de receptie. "De naam?" "Faye Verstappen." "Kamer 281. Die is te vinden op de 2e verdieping, de gang aan de rechterkant en dan aan uw rechter zeide. Hier is uw pasje. Nog vragen over het gebruik hiervan?" "Nee dankjewel." Ik neem de pas aan en glimlach even. "Oke, dan wens ik uw hier een heel fijn verblijf." "Super bedankt!" Ik pak mijn koffers en loop de lift in.

De lift gaat open en ik ben nu al de weg kwijt. "Hebbes!" Roep ik als ik mijn kamer na een kwartiertje heb gevonden."Kun je iets zachter zijn. Ik kom hier voor mijn rust." "Oh eh sorry." Wat een chagrijnig kreng is dat dan. Ik ga gewoon door waar ik mee bezig was en dat is mijn pas zoeken."Ik heb geen idee wie je bent en wat je hier doet, maar zorg dat ik geen overlast van je krijg." Haalt ze nog even uit. En dat was de druppel. "Nou ik zal jou even vertellen wie ik ben en wat ik hier doe." Ik doe mijn zonnebril af en start mijn verhaal. "Ik ben Faye Verstappen, model voor onder andere Victoria Secret, Prada, Chanel, Off White, Versace, Fendi, Ralph Lauren en nog veel meer grote merken. Ik ben hier vanwege mijn werk. Dus ik weet niet wie jij bent maar je heb hier niet veel te zeggen vriendin." Vervolg ik. "Oh sorry het spijt me. Laat me om het goed te maken je mee uiteten nemen." Oh het is zo'n typ. Eerst doen alsof je de koning bent, er vervolgens achter komen dat ik bekend ben en nu vriendinnen wil worden, om mij vervolgens alleen voor het geld te gebruiken en daarna te dumpen. Dacht het dus effe niet. "Nee bedankt." "Nee laat me het nu goed maken ook." "Nee zei ik toch." "Oh nou sorry ik wou het allen maar goedmaken, b*tch die je bent." "Sorry wat zei je?" "Niks." "B*tch." Ik draai me om en loop mijn hotelkamer in. Wat een warm welkom.

*De afspraak*

Ik kom aan bij een of ander kantoor en wordt daar ontvangen door Camilla. "Hee schat!" "Hey Camil!" Samen lopen we het gebouw in.

"Faye?" Eindelijk iemand die me gewoon Faye noemt. En niet miss Verstappen of mevrouw of andere chique namen, gewoon Faye en je spreekt me aan met je, jij. Dat weet mijn manager donders goed. "Ja klopt!" Ik schud haar hand. "Mara, en dit is John. Wil je wat te drinken?" "Ja lekker." "Wat?" "Een watertje is goed." "Komt eraan!" Ik schuif aan tafel en zie allemaal tekeningen, stoffen en ideeën klaar liggen.

*Time skip*

Misschien was het toch niet zo'n goed idee om deze film te kijk. Ik lig denk al 20 minuten te janken. En mijn chocola is ook al op. Dus ga ik nieuwe halen om 11 s'nachts. Morgen middag heb ik alleen een interview dus ik kan laat gaan slapen. En anders smeren ze maar wat extra make-up op. Ik trek een lange jas aan zodat mijn sokken in mijn badslippers niet zo opvallen. Ik doe een beanie op, pak een simpele tote bag en loop mijn hotelkamer uit. Op naar mijn chocola!

G*dverdomme in welk schap ligt die chocola! Ik loop nog een keer heen en weer. Bam, deze handige trut moet weer tegen iemand aanlopen. Hij gaat helemaal tekeer tegen mij. 1 detail, hij spreekt frans en ik kan geen frans. "Sorry ehm, eh au revoir." Kraam ik maar uit. Geen idee wat ik heb gezegd maar ik ga gewoon weer verder waar ik mee bezig was. Daar is die man niet helemaal oke mee. "Sorry zeg ik toch, ik kan wel engels gaan praten maar dat vertikken jullie. Stik in je huig." Hij kijkt me vragend aan. Heerlijk dat je iemand kan uitschelden zonder dat die gene enig idee heeft. Dan legt er iemand een hand op mijn schouder. "Ik help je wel even." Fluistert een vertrouwde stem. Ik kijk om en zie Charles staan. Hij zegt allemaal gekke franse sh*t en die man gaat rustig verder met winkelen.

"What the f*ck doe jij hier?" Vraag ik nadat die man weg gaat. "Ik woon hier misschien." "In de supermarkt?" " Ja man." Zucht hij hopeloos. "Natuurlijk niet, een paar straten verderop." "Ja weet ik veel." "Ik kan beter aan jou vragen wat jij hier doet?" "Nou ik heb een Vogue shoot. En ik ging een film kijken, geen idee hoezo, maar dat had ik beter niet kunnen doen. Want ik heb er een half uur om gejankt en mijn chocola is nu op. Dus ik ging even nieuwe halen." "En mag ik raden? Je kan de chocola niet vinden." "Ja! En toen liep ik tegen die doorgedraaide vent aan." Ik hoor hem lachen. "Nou hier is je chocola en ik loop met je mee naar je hotel. Want jij gaat hier s'avonds niet alleen in de straten van Monaco lopen." "Thanks." Normaal had ik dat aanbod afgewezen maar ik denk dat ik Charles maar moet geloven want hij zegt dat waarschijnlijk met een reden. En hij is niet de ergste guy om s'avonds om half 12 mee naar huis te lopen.

"Je bent altijd welkom, dat weet je toch?" "Morgen na mijn interview kom ik wel effe langs. Wil wel weten in wat voor een krot jij leeft?" "Zal niet erger zijn als jou studentenhuis hoor." "Oh ja?" "Ja." "Eerst zien, dan geloven." "Is goed, slaaplekker Prinses." "Truste prins." Ik hoor hem lachen en loop mijn hotel in.

Omg guyss!! Slapeloze nachten heeft 1000 reads. Ja ik gil. Ben jullie zo dankbaar. Voor de rest ga ik nu wel janken want ik heb een 1 voor engels. Het was eem boektoets en ik had het boek niet gelezen :) Ik weet het heel handig. Maar goed nog veel lees plezier. Ik hou van julliee😘😘