ភាគទី23:មិនចាំបាច់ជាមនុស្សសំខាន់ក៏បាន

Magsimula sa umpisa
                                    

«ឯងឆ្កួតហើយ មីនជីមីន ស្ទេរ៉ា »ពោលប្រយោគនេះចប់យុងហ្គីក៏ទាញសោឡានបើកចេញពីភូមិគ្រឹះបាត់ទៅហើយកន្លែងដែលគេទៅនោះគឺគ្មានកន្លែងណាក្រៅពីក្លឹបនោះទេទៅផឹកទៅលេងស្រីវាគឺដូចរាល់តែថ្ងៃនឹងហើយ

«បងថាខ្ញុំឆ្កួតតែបងមិនដឹងនោះទេខ្ញុំអាចនិងលើសពីឆ្កួតបើខ្ញុំមិនអាចបំបាក់ចរឹកព្រានរបស់បងបាន មីនយុងហ្គីស្ទេរ៉ា

_មួយខែកន្លងផុតទៅ____
ថ្មិចបើកៗក៏រំលងទៅអស់រយៈពេលមួយខែទៀតហើយវាពិតជាលភនខ្លាំងណាស់ ពេលវេលាបានផ្លាស់ប្តូរ តែអតចរឹកមនុស្សនៅតែមិនប្រែមនុស្សខិលនៅតែខិលមនុស្សល្អស្មោះសរនៅតែល្អបែបនឹងរហូត

+ភូមិគ្រឹះវ៉ាងអូ៊សាកាក់

...ប្រាវ.....

សម្លេងចាន់ធ្លាក់បែកខ្ចាត់ខ្ចាយពាសពេញការ៉ូផ្ទះ

«ស្មើកៗកាន់របស់ស្អីក៏មិនដែលសល់ ឯងនេះចំជាចង្រៃផុតលេងមែនហើយ»សម្តីមើលងាយពីរាងក្រាសទៅកាន់នាយតូចស៊ានចាន់ទាំងកែវភ្នែកបញ្ជាក់ពីការស្អប់ខ្ពើម ។

    មែនហើយចាត់តាំងពីចាន់បានរៀបការជាមួយអុីបូមកហើយនាយក្រាសទទួលបានទាំងមរតកនិងរបស់គ្រប់យ៉ាងដែលគេបាត់បងមកវិញ ចាន់ញេមិនដែលទទួលបានក្តីសុខនោះទេមួយថ្ងៃៗត្រូវតែមាត់ទោះបីជាខំនិយាយរកយុត្តិធម៍ឲ្យខ្លួន៉ងក៏មិនអាចហើបមាត់និយាយបានដែរព្រឡពេកនេះលោកវ៉ាងនិងអ្នកស្រីបានផ្លាស់ទៅនៅឯសហរដ្ឋអំេរិចបាត់ទៅហើយ គ្មានអ្នកណានៅជួយមើលថែរគេទៀតឡើយ។

«អូនសុំទោស!!»ចាន់បានត្រឹមតែឈ្ងោកមុខចុះនិយាយទាំងរលីងរលោងទឹកភ្នែក

«សុំទោសហើយចានទាំងនឹងអាចមកផ្គុំចូលគ្នាវិញទេ ? ឯងចេះនិយាយស្អីក្រៅពីពាក្យថាសុំទោសទេ?»គេហត់ណាស់ហត់និងស្តាប់ពាក្យសុំទោសពីមាត់រនាយតួចដែលជាប្រពន្ធមួយថហងៃគេលឺសឹងតែមួយដងទៅហើយ

«អូនអាចនិយាយអ្វីបានខ្លះទៅ បើគ្រប់ពេលបងមិនដែលមានពេលសម្រាប់អូនផងនោះ គ្រាន់តែនិយាយពាក្តសុំទោសនេះបងទឹងទ្រូងណាស់ទៅហើយទមហរាំតែអូននិយាយអ្វីផ្សេងទៀត បងអាចនឹងស្ទះខ្យល់ស្លាប់ក៏ថាបាន»គេនិយាយអ្វី? ហេតុអីសួរគេបែបនុងបើអ្នកមិនមានពេលស្តាប់ផងនោះគ្រាន់តែពាក្តសុំទោសមួយម៉ាត់អ្នកធុញទ្រាន់ណាស់ទៅហើយ

«ឯងមកហ៊ានសម្តីថ្លោះជាមួយយើងណាស៊ានចាន់ឯងត្រូវចាំថាឯងត្រឹមតែជាប្រពន្ធកហរៅខោប៉ុណ្ណោះបើយើងទ្រាំនិងឯងលេងបានពេលណាយើងនិងលេងក្បាលឯងចោលមិនខានទេ»កំហឹងទាំងប៉ុន្មានបានជះទៅលើចាន់ទាំងអស់ ហេតុអីក៏និយាយពាក្យនឹងមកហេតុអីក៏មិនអាចឲ្យគេមានក្តីសុខខ្លះផង

«មែនហើយអូនប៊ីសតែភ្លេចខ្លួនទៅហើយថាខ្លួនឯងមានឋានៈជាអ្វី..ហ្ហឹសៗ~អូនមិនស្មើជាមួយនិងពួកស្រីដែលបងយកមកដេកដល់ផ្ទះនោះផង អូនវាគ្មានតម្លៃឡើយបងចង់ទាត់ចោលពេលណាក៏បាន ព្រោះតែអូនគឺត្រឹមតែជាអំបែកកែវដែលប្រេះបែកជាឧបសគ្គរារាំងផ្លូវបងដើរប៉ុណ្ណោះ .. ហ្ហឹកៗ....តម្លៃនៃក្តីស្រលាញ់អូនចំពោះបងវាពិតជាអត់ន័យ»អារម្មណ៍គេពេលនេះមានអ្នកណាយល់ទេគេឈឺគេហត់បើអាចជ្រើសបានគេសុំទាញពេលវេលាថយក្រោយវិញវាប្រសើជាង

«ធុញណាសើ វេុីយ...មករៀបរាប់ស្អីរៀបរាប់ឲ្យអាណាស្តាប់ ចៀសផ្លូវទៅ»ថុញថប់ពេកអុីបូក៏រុញចាន់ចេញមួយទំហឹងរួចក៏បើកឡានចេញទៅរកស្រីស្នេហ៍របស់ខ្លួនដោយមិនបានខ្វល់ពីចាន់បន្តិចឡើយ

«ហ្ហឹកៗ...ហេតុអីទៅហេតុអីបងមិនអាចធ្វើល្អជាមួយខ្ញុំដូចពេកមុន ហុឺៗ...អូនដឹងថាវាជាការសម្តែងតែវាក៏ជាកហតីសុខមិនដូចពេលនេះឡើយ បងធ្វើឲ្យអូនឈឺចិត្តរាល់ថ្ងៃអុីបូបងលឺទេថាអូនឈឺ ហ្ហឹកៗ...អូនឈឺនៅតហរង់នេះខ្លាំងណាស់ដឹងទេ.....?! »ខ្លួនបហរាណទាំងមូលទន់ល្អូកដួលដល់ដូយំស្រណោះខ្លួនឯងដៃតូចៗលលកមកគក់ទ្រូងខាងឆ្វេងលឺសូ«ឌឹបៗ»បង្ហាញពីការឈឺចាប់

« វាពិបាកណាស់មែនទេដែលគ្រាន់តែទទួលយកអូនដាក់ក្នុងចិត្តផងនោះ មិនបាច់ជាមនុស្សសំខាន់ក៏បានតែសុំត្រឹមមានចំណែកអូនផងចុះ»ចាន់

The Continue ✨

វ៉ាង ជីនណា

បំបាក់ស្នេហ៍លោកប្តីព្រាននារី  ( ចប់)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon