💕Bog 💕part 13

Start from the beginning
                                        

ရိပေါ်မသိတော့ဖူး သူ့ကိုကိုမရှိရင်သူအသက်မရှင်နိုင်ဖူး။
ရင်ထဲကအလုံးကြီးကလည်းပိုပို သိပ်သည်းလာတယ်။
သူ့ကိုကိုလက်ကိုကိုင်ပြီး ခေါင်းမှောက်ကာ  ချုံးပွဲချငိုတော့တယ်။

တီတီတီတီ

Xz " အွန်း..ပေါ်တိလေး...."

Yb " ကိုကို! ကိုကိုကျွန်တော့ဆီပြန်လာတယ် 🥺 "

Xz " အွန်း အားးကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်"

Yb " Doctor ! Doctor ရေ!"

Doctor " လူနာနှလုံးပြန်ခုန်ပြီ!! ။  အောက်ဆီဂျင်မြန်မြန်သွင်း!!!  လူနာရှင်ခဏဖယ်ပေးပါကျွန်တော်တို့အကောင်းဆုံးကုပေးပါ့မယ်။"

Yb " ကိုကို သေချာပေါက်ပြန်ကောင်းရမယ်နော်။ ကျွန်တော်ကိုကို့ကိုစောင့်နေတယ်🥺😢"

နှလုံးပြန်ခုန်လာပြီမို့ ခွဲစိတ်ခန်းသွင်းကာ စတင် ခွဲစိတ်တော့တယ်။

၄နာရီအကြာမှာတော့

Yb " doctor ကိုကို့အခြေနေ"

Doctor " ခွဲစိတ်တာအောင်မြင်ပါတယ်။
ဒါတော်တော်တော့ဆန်းကြယ်တယ် CPU မှာ အကြာကြီးအသက်ကယ်လိုက်ရတယ်။
မထင်မှတ်ထားဖူး။ခွဲစိတ်ခန်းထဲရောက်ပါ့မလားစိုးရမ်ခဲ့တာ။
အောင်မြင်သွားပါပြီ။ အသက်အန္တရယ်မရှိတော့ပါဖူး။"

Yb " ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဆရာရယ်။  မားးကိုကိုပြန်လာပြီ။ နောက်ဆုံးတော့ကိုကိုကျွန်တော့ဆီပြန်လာပြီ🥺🥺"

Mom " အေးပါကွယ်😢😊. သားတို့အချစ်စစ်မှန်လို့လောကကြီးက ဆုပေးလိုက်တာပါ။"

Yb " ကိုကို..."

ခဏအကြာမှာတော့ အောက်ဆီဂျင်ပိုက်တန်းလန်းလေးနဲ့ ချစ်ရသူကခေါင်းမှာပတ်တီးအဖွေးသားရယ်။ ကုတင်လေးပေါ်လဲလျောင်းကာ operation ခန်းထဲမှထွက်လာခဲ့တယ်။ပြီးနောက် VIP အခန်းထဲသို့။

Yb " ကိုကိုမြန်မြန်သတိရပါတော့နော် ။ ကျွန်တော်လွမ်းလှပြီ  ကိုကိုရဲ့အနမ်းချိုချိုလေးတွေ။  ပေါ်တိလို့ခေါ်သံလေးတွေ🥺"
💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕

ရှောင်ကျန့်ဆေးရုံမှာသတိမေ့နေတာ ၁ပတ်နဲ့ ၂ရက်ရှိပြီ။ ဒီတစ်လျှောက်လုံးရိပေါ်ကပြုစုခဲ့တယ်။
ကျောင်းလည်းမသွားဖူး။ သူ့ကိုကိုအနားမှာဘဲအဖော်ပြုနေခဲ့တယ်။

Bog(နွံ)Where stories live. Discover now