Δύσβατος γυρισμός 1 (Β1)

Κεφάλαιο 19

Σφακιά Κρήτης 2013-2014
31 Δεκέμβρη προς 1 Ιανουάριου...

Τελευταία μέρα του 2013 και η οικογένεια Βενεράκη σε μια ώρα θα βρίσκεται από τον πιο μεγάλο, τον Σπυρίδωνα και την Διονυσία Βενεράκη μέχρι και την μικρή Λενιώ Βενιέρη, την κόρη της Σταυριανής και του βιολογικού πατέρα της Μηνά Μανουσογιαννάκη, στο μεγάλο τραπέζι της οικείας του μεγαλύτερου άνδρα για να γιορτάσουν την έλευση του προσεχώς νέου έτους στην ζωή τους.

Μέχρι και σήμερα, οι μισοί και παραπάνω από αυτούς δεν έχουν ιδέα για το τι κρύβει η οικογένεια τους. Μυστικά του παρελθόντος και στυγερά εγκλήματα που διέπραξε ένας από αυτούς, συνεχίζουν να παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό, ώστε να μην υπάρξουν εντάσεις. Το θέμα της κατεστραμμένης σοδειάς άρχισε καιρό με τον καιρό να ξεθωριάζει από την λίστα των προβλημάτων που έχουν κατά την διάρκεια των χρόνων. Μπορεί οι ελληνικές επιχειρήσεις να διστάζουν να τους δώσουν την ευκαιρία να αποδείξουν πόσο καλοί οινοπαραγωγοί είναι και ουσιαστικά να τους καταδικάζουν στην απόλυτη αποτυχία και δυσφήμιση, αλλά το ίδιο δεν ισχύει και για την Ευρώπη.

Βρέθηκε ένας μόνο επιχειρηματίας, γνωστός της οικογένειας, που πάντα εκτιμούσε την δουλειά των Βενεράκηδων να επενδύσει πάνω τους και αυτό είναι το πιο σπουδαίο. Οι μόνοι που σήμερα μοιάζουν λίγο ανήσυχοι, είναι ο Γιώργος Βενεράκης και η μικρή του κόρη Διονυσία, η οποία μετά τον χτεσινό χωρισμό της νιώθει σε μια μόνιμη κατάσταση απειλής.

Συγκεκριμένα, χθες δεν κοιμήθηκε όλο το βράδυ, μιας και ο φόβος που νιώθει και μόνο στην σκέψη να ξυπνά ο Μάνθος από τον ύπνο και να βρίσκει το γράμμα της, μοιάζει τρομακτική στο νου της.

Γύρω στις τέσσερις και μισή με πέντε παρά το ξημέρωμα, το τηλέφωνο της χτύπησε και όταν είδε το όνομα του να αναγράφεται στην οθόνη, πετάχτηκε από το κρεβάτι της βγάζοντας έναν λυγμό πανικού που όμως ευτυχώς ήταν διαχειρίσιμος. Το κινητό της χτυπούσε για αρκετή ώρα και εκείνη δεν έκανε καμία κίνηση να το σηκώσει. Τώρα φοβόταν πραγματικά αυτόν τον άνδρα που κάποτε ερωτεύτηκε και αγάπησε με πάθος.

Με τρεμάμενα χέρια και πόδια, Σηκώνεται από το διπλό της κρεβάτι και πηγαίνει κοντά στο παράθυρο. Ανοίγει την λευκή κουρτίνα με τα ντελικάτα δάχτυλα της και κοιτάζει τον μαύρο ουρανό.

Ο ήλιος ακόμα δεν έχει ανατείλει, ωστόσο υπάρχουν σημεία που η ίδια βλέπει την ταχινή να πλησιάζει αλλά και πάλι βρίσκεται σε σύγχυση και έχει αγωνία.