Evet ben şu an kendi evimdeydim ve anneme hiçbir şeyi belki etmemeye çalışıyorum bu gerçekten çok zor annem benimle konul aya çalıştı ama başım ağrıyor diye bir bahane ürettim
Ama aklımda hala o Sinan denen herif vardı ne demeye çalışmıştı kuşu kapmasınlar derken benden bahsetmişti sanırım ama ne alaka başım ağrıyor ve bunları düşünmek beni bunaltıyor ve ben bugün Yavuz Burak ve Keremin arka ceplerinde silah gördüm farkındaydım bişeyler olduğunun ama bu kadarı fazla
Benimle Yavuzu tehdit etmelerini geçtim ama Yavuzların mafya olmasını geçemedim ve bunu kaldırabileceğimi sanmıyorum ha birde Selin denen biri var o kim derseniz onu da bilmiyorum
Offf en iyisi uyumak ve kafamı dinlendirmek bir kaç güz sonra mezun oluyorum zaten ve üniversite okuma gibi bir hedefimde yoktu diye düşünürken uyku beni kolları aradına aldı ve gözlerim kapandı...
~~~~
Sabah her zamanki gibi değildi aşağı kattan annemin biriyle sohpet sesleri geliyordu hızla yataktan kalktım ve aşağı indim görmeyi bekleyeceğim son insan bile olamayacak biri çıktı karşıma Yavuz...
Ben şaşkınca Yavuza bakarken Annem söze girdi "günaydın kızım arkadaşın Yavuzla tanışmak bugüne kısmetmiş seni bir yere götürmek için gelmiş sen uyanana kadarda sohpet ediyorduk" dedi Yavuz da başını sallayıp "evet Deniz seni bir yere götürmek istiyorum söylemem gereken şeyler var tabi sende istersen" dedi başımı sallayıp "tamam ben hazırlanıp geliyorum " dedim ve yukarı çıktım
Ama merak ediyordum konuşacak ne vardı ve nereye gidecektik hızlıca odama girip kendime uygun kıyafetler buldum ve giyindim
Kıyafet;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Çanta ve kemer yok)
Saçımı yapmakla uğraşmak istemedim ve dağınık bir topuz yaptım
Saç;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ve hızla aşağı indim Yavuza doğru bakıp "ben hazırım gidelim" dedim yavuz kafasını sallayıp kalktı ve anneme teşekkür etti bende annemi öptüm ve evden çıktık Yavuzun arabasına bindikten sonra hemen ona doğru döndüm "ne oldu Yavuz nereye gidiyoruz böyle yangından mal kaçırır gibi " dedim Yavuz ise "bir kaç olay oldu ve senin benim evimde kalman gerekiyor" dedi bir kaç dakika algılayamadım ne demişti o benim evimde kalman gerekiyor da ne demek ti "Yavuz sen ne saçmalıyorsun ne kalması"dedim sinirle Yavuz ise tepkisiz bir şekilde "öyle olması gerekti öyle olacak."dedi bende sinirlenmiştim Yavuz böyle bir insan değildi ne olmuştu buna "NE DEMEK BÖYLE OLACAK OLMAYACAK ÖYLE BİR ŞEY BANAE SEN BANA EMİR VEREMZSİN" diye bağırdım Yavuza baktığımda çenesi kasılmıştı ve belliki sinirlenmişti ama benim umrumda bile değildi bana emir verilmesinden nefret ederdim.
Yavuz bana dönüp "NE DEDİYSEM O UZATMA DENİZ UZATIRSAN SENİN İÇİN HİÇ İYİ OLMAZ ŞİMDİ KES SESİNİ BAŞIM AĞRIYOR ZATEN"diye kükredi hayatımda hiç olmadığım kadar şaşkındım bu Yavuz kimdi benim tanıdığım kibar kimseyi kırmayan Yavuz nerede bu kim ne oluyordu burada ve dayanamadan konuştum "sen kimsin ya kimsin sen ne sanıyorsun kendini benim tanıdığım Yavuz berede tamam anladım mafyasınız ama-" Ağızımdan kaçırmıştım mafya olduklarını bildiğimi bilmemesi gerekiyordu
Yavuz bana dönüp "demek öğrendin evet mafyayız sen bilmiyordun diye sana kibar davrandım ama gerçek Yavuz bu anla tamammı aklına sok ben veya biz adamları gözümüzü kırpmadan öldürürüz işkence ederiz biz buyuz onlara acımayız"dedi nasıl nasıl yani ya ben salak gibi bunlara güvendim ve arkadaş oldum ben ben Yavuzu kalbime aldığımı düşündüm ben nasıl bir salak mışım ya
Yavuz benden bir cevap bekliyormuş gibi suratıma bakıyordu ben ise onun gözlerinin içine bakıp "ne olurda olsun yinede ben gerçek dostarım var bana hiç yalan söylemiyor diye düşündüm olsun canınız sağ olsun" dedim ve önüme döndüm bu saatten sonra kimseye güvenim kalmamıştı kalbim çok kırılmıştı ve ben bunun geçebileceğini düşünmüyordum acaba beni ne bekliyor du...
