Flashback end
ჯიმინი ნერვიულად მიაბიჯებდა დიდი სახლის კარისაკენ მძიმე ნაბიჯები ხმაურიანი,წინ დაცვა გადაუდგა
-ბატონმა ჯონქუქმა თქვა რომ არავის ნახვა უნდოდა
ჯიმინი ახლა უფრო დარწმუნდა მის ფიქრებში დაცვა ჩამოიშორა და კარისკენ წავიდა კარის კიდევ ორმა დაცვამ გააჩერა
-ბატონო ჯიმინ გთხოვთ წაბრძანდეთ
-თუ ეს კარი წამებში არ გაიღება და იქ ნაბიჭვარი ჯონქუქი არ დამხვდება აქ მდგომებს ცოცხლად დაგმარხავთ ისე რომ ხელი არ ამიკანკალდება!
ჯიმინი დარწმუნებული იყო თავის სიტყვებში თუმცა ეს ზედმეტად დამაჯერებელი სიტყვები არცთუ ისე რეალურად ჟღერდა,პაკი არ იყო ის ადამიანი ვინც სისხლით შეიღებავდა ხელებს და ცოდვას დაიდებდა მაგრამ ახლა როცა საქმე მის ძმას ეხება,როცა საქმე თეჰიონს უკავშირდება ის საკუთარ თავს ვერ აკონტოლებს დაცვა განზე დგება არა იმიტომ რომ შეეშინდათ უბრალოდ გვერძე გაიწივნენ და უფროსის მეგობარი შიგნით შეუშვეს.
ჯიმინმა რასაც ქვია კარი ჩამოიღო ოთახში ყვირილით შევიდა მისაღებიდან ჯეონის ხმა ისმოდა თვალების ცრეცვით გამოვიდა.
-რაჯანდაბა გაყვირებს
-გაგაღვიძე?
-კი დასვენება მჭირდებიდა
-რამ დაგღალა ჯეონ ჯონქუქ?
ჯონქუქი თვალებს კარგად ახელს და მის წინ აწითლებულ ჯიმინს ხედავს რომელიც არასდრის მიმართავს სრული სახელით აქ კი მიხვდა რომ კარგად არაფერი წავიდოდა.
ჯიმინი ნელი ნაბიჯებით უახლოვდება ჯეონი უკან უკან იხევს
-მისმინე შე ყლეზე დამოკიდებულო არსება!კი ჯონქუქ ვიცი რაც ჩაიდინე გინდა ტაში დაგიკრა გინდა?მანიაკი ხარ სექსზე დამოკიდებული არსება რომელიც ყველას ტყნავს ვისაც სირცხვილი და პატივისცემა არ გააჩნია ნაბიჭვარიხარ რომელმაც აღარ იცის ვის შეუდოს ჯეონ თავი შორს დაიჭირე ჩემგან თეჰიონისგან შორს!წადი საერთოდ გაქრი აქედან შენი სახის დანახვა არ მინდა არ მინდა აქ იყო და გხედავდე ვერ გიტან იმის გამო რომ შენი ნაბიჭვრული საქციელებით თავს ცუდად მაგრძნობინებ მინდა ის დღე ამოიშალოს როცა მეორე შანსი მოგეცი როცა მოგეცი უფლება კიდევ ერთხელ ყოფილიყავი ჩვენს გვერდით ადამიანი,ვერ დააფასე ჯონქუქ?რატომ?რატომ გააკეთე ასე?ნუთუ ასეთი რთულია?თეჰიონს ეს არ დაუმსახურებია მისი ცხოვრება ნაგვად აქციე როგორ შეგიძლია ასეთი მონსტრი იყოოო!
