Giderken Emre'ye aklımdan çıkmayan bir soru sordum. Ölen kardeşi kimdi?
"Emre" dedim.
"Efendim"
"O yattığım oda kimindi"
"........."
"?"
"Eski kardeşimin"
"Nerde o?"
"Toprak aldı.."
Sustum kaldım.
"Neden?noldu?"
"Babam annemden almış. Götürüyormuş. Giderken trafik kazası geçirmişler. O pislik kurtulmuş ama kardeşim kurtulamamış..."
Gözleri doldu.
"Dur hemen ağlama ya bilmiyordum özür dilerim"
"Sorun değil bilmiyordun zaten :)"
Kendimi pişman hissettim. Sormamam gereken şeyi neden sordum ki. Ah bu merakım öldürecek beni.
Derken derken okula vardık. Derse girdik odaklanamadım bile. Ve şu vardı ki yarın benim doğum günüm annem biliyor mu acaba. Söylemesem daha iyi onu yormak istemem. En iyisi bende kalsın.
Eve gittim yemek yiyip uyudum. Ertesi gün uyandım hazırlandım ve kahvaltı yapmak İÇİN aşağı indim. Kahvaltım yapıp çıktım. Dersler çok zorlaşmaya başladı okulda 1. Senem 10. Sınıfa geçmiştim
Bugün sınav vardı. Çalışarak gelmiştim. Emre çalışmamış galiba. Belliydi zaten o hep aynı. Zor gündü ama sınav kolaydı.
Eve gittik Emre beni eve sokmadı.
"Emre bıraksana gireyim?"
"Olmaz bekle"
"Neden?"
"Görürsün canım." Dedi
"İyi tamam"
Dedim ve beklemeye başladım.
"Tamam gir" dedi
Girdim birde ne göreyim?
"SÜRPRİZZZ!!!!!"
Gözlerime inanamadım. Gerçek olamaz! Ağlicaktım resmen. İlk defa doğum günüm kutlandı.
"A-ama siz nerden biliyorsunuz"
"Eee kimlik boşuna mı var?"
Dedi annem. Pastaları kestik yedik tabii ki fotoğrafta çekindik.
Çok yorucu bir günün daha sonra uyumaya gittim ve uyudum.
~Bölüm 8 sonu~
YOU ARE READING
İmkansız Hayat 1
Romance•Annesi tarafından çöpe bırakılan , zengin biri tarafından evlat edilen ve aşık olan kızın hikayesi• •14 yaşındaki Asya Mira 5 yaşında annesi çöpün kenarına bırakmış ve kaçmıştır. •hikayemi okumayı tercih ettiğiniz için teşekkürler oy verip takip...
