İki Yanlış Bir Doğru

2. Bölüm

Karan'ın sesi yüksek çıkmıştı onu ilk defa bu kadar sinirli görüyormüştum haliyle biraz tırstım. Abim ise konuşmasina devam etti.

"Senin de bildiğin gibi ablanı rahatsız eden o Cüneyt denen şerefsiz gene ablanı rahatsız etmeye başlamış ama ablan bana söylememiş bende piknikte öğrendim telefona mesaj gelmişti ablan hakkında çirkin imalarda bulunmuş sinirden gözüm hiçbir şeyi görmedi sandalyeden kalktığım gibi arabaya gittim Zehra peşimden geliyordu bir şeyler diyordu ama anlamadım sinirden bir şey duymuyordum arabaya bindik çok hızlı sürüyordum arabayı zehra dur diyordu en sonunda durmak için frene bastığımda fren tutmadı oysaki daha dün bakımdan çıkmıştı araba ama durmadı işte ve şimdi de burdayiz ben çokk üzgünüm karan böyle olmasını istemedim."

Demesiyle karan'ın abime yumruk atması bir oldu ben daha ne olduğunu anlamadan ikinci yumruğu da vurdu .
Daha fazla dayanamadım ve karan'ı durdurmak için kollarından tuttum.

"Karan yapma, napıyosun daha yeni kaza geçirdi."

"Napıyorum öyle mi! asel senin abin yüzünden belki de benim ablam ölecek ,
Eğer ki öyle bir şey olursa abini yaşatmam haberin olsunn!"

"Karan ne diyorsun sen ne demek yaşatmam abim nereden bilsin frenin tutmayacağını sen kendini onun yerine koy ve ayrıca benim abim arabayı daha dün bakımdan geçirdi frenin tutmaması birinin yapmış olduğunu kanıtlar ve sakın abime dikilenme!"

"Ne yani biri mi kurguladı bütün bunları saçmalama Asel"

Hala inanamıyordum abimi suçluyordu üstelik babasına inanıyordu. Serap teyze konuşmalarımızı duyuyordu ama tepki vermiyordu bir süre sonra ayağa kalkıp abimin önünde durup yakalarından tuttu.

"Eğer ki benim kızıma bir şey olursa damat falan dinlemem Allah şahidim olsun seni kendi ellerimle öldürürüm anladın mı?"

Serap teyze abime bu sözleri bağırarak söylüyordu neden abimin üstüne gittiklerini anlamadım ameliyathanenin kapısı açılıp doktor çıkınca herkes doktorun önünde toplanmıştı ve doktorun ağzından çıkacak haberi bekliyordu.

"Doktor kızım nasıl iyi mi?"

"Doktor Bir şey söylesene kızım nasıl iyi desene!"

"Kenan neden bir şey demiyor bu söylesene iyi desin benim kızım güçlü iyi olacak değil mi"

Doktor ise ne iyi dedi ne de başka bir şey ağzından sadece iki kelime çıktı

"Başınız sağ olsun"

O an zaman durdu herkesin dünyası  başlarına yıkıldı ölmez ölmez dediğim Zehra ablam ölmüştü ağabeyim yere çökerken Serap teyze feryatlı bir şekilde ağlıyordu .

Annemse sadece gözyaşı döküyordu Karan annesinin yanına gidip ağladılar ben öylece ayakta durmuş olanları izliyordum şok'a girdim bilmiyorum birileri bir şey söylüyor duymuyorum sanırım sevdiğimiz birinin ölüm haberini alınca böyle oluyordu aynen benim bu halde olduğum gibi.

Bir süre sonra ameliyathane kapısından üzeri örtülmüş Zehra yengem çıktı abim başucuna koşarak gitti Serap teyze de öyle ama ilk konuşan Serap teyze oldu.

"Kızım, canım, meleğim, zehram uyan hadi kızım sen ölemezsin ki daha biz seninle neler yapacaktık daha senin anne olacağını görecektim neden benden önce öldün annem neden keşke şu an senin yerine ben ölseydim"

"Zehram uyan hadi güzelim bak hepimiz perişan olduk lütfen"

Hemşire daha fazla durmadı ve sedyeyi morg tarafına sürmeye başladı. Zehra yengem gitti ve ardında kocaman bir enkaz bıraktı...

🦋
🦋
🦋

Şu an neredeyim diye sorarsanız mezarlıktayız herkes ağlıyor ve imam birkaç şey söyledikten sonra toprağa yengem üstüne atmalarını söylüyor Serap teyze daha fazla dayanamadı ve fenalaştı karansa annesinden farksız bir durumdaydı ağabeyim zaten ölü bir beden olmuş sadece ruhen yaşıyordu.

Bir süre sonra herkes başsağlığı dileyip gittiler şu an mezarlıkta ben ve karandan başka kimse yoktu Karan tutamadığı gözyaşlarını en sonunda bıraktı yanına gidip sarıldım o da bana sarıldı çok zor benim ablam olmadı ama Zehra abla bana bir abla oldu ve şimdi yok.

"Senin abin yüzünden yok"

Diye bağırdı şok geçirmiştim.

"Sen ne diyorsun Karan kaza bilerek olmadı sonuçta"

"Bilerek olmadı mı? abin açıklamadı mı zaten hepsi onun yüzünden oldu anla artık anla!"

Dediği anda Şok olmuştum sanki o tanıdığım Karan gitmiş yerine bir canavar gelmişti ilk defa sesini bu kadar yükseltmişti.

"Tamam Karan şu an sakin değilsin sonra konuşuruz"

"Artık konuşacak bir şeyimiz yok git yanımdan!"

Nasıl yani Karan ne demek istiyordu yoksa bu bir ayrılık konuşması mıydı?

"Ne demek istiyorsun Karan daha açık konuş"

"Bitti diyorum Asel bitti anlamıyor musun? Bir daha birlikte olamayız. Ablamın katilinin kardeşiyle birlikte olamam."

Karan ne diyordu böyle abim gözünde katil olmuş ve beni de düşman yapmıştı sinirden ona tek kelime etmeden gittim hem çok sevdiğim yengem gitmiş hem de sevdiğim adam gitmişti bu nasıl bir gündü böyle rüya olması için dua ettim ama gerçek aptal bir gündü.

Eve gittiğimde annem babam ve Sare çok üzgündü Sare ağlıyordu.

"Sare abim nerede?"

"Odasında abla doktor sakinleştirici verdi kendinde değil bunu nasıl atlatacağız?"

"Bilmiyorum Sare sen sadece dua et abim iyi olsun aileler barışsın"

"Ediyorum abla ediyorum sen de git dinlen çok yoruldun"

"Tamam sarecim"

2 hafta sonra

2 haftadır karanla hiç konuşmamıştık onu çok özlemiştim kordon'a gelmiştim bugün eski anıları hatırladım.

Hemen bir banka oturdum ve Deniz'in havasını çekmeye başladım 10 dakika sonra karanı da görmüştüm beklemiyordum görünce çok şaşırdım.

Ona çok sinirliydim tam kalkıp gidecektim ki yanıma gelip kollarımdan tuttu ve dudaklarını dudağıma değdirdi o an sanki zaman durmuştu...

Yeni bölüm bu kadardı nasıl buldunuz yorumlarda belirtin.

Beğenip yorum yapmayı unutmayın 💜

Bu bölümü SicleAslan2 ' ye ithaf ediyorum❤️🦋