1. Bölüm

310 134 127
                                    


2017/ Ağustos

"Aseeell"

"Kız kime söylüyorum"

"Kalk hadi sabah olduu"

Tam annemin bu sözleriyle kalkacaktim ki yüzüme terlik yiyip yatağa düşmem bir oldu.

Klasik anneler diyen iç sesime hak vererek anneme söylenmeye başladım.

"Annee ne yapıyorsun! Ya ölseydimm"

"Abart kızım! ölmezsin merak etme seni ben doğurdum o kadar kolay mı hem de bir terlikle"

Ne diyo lan bu kadın diyen iç sesime hak vererek lan bu da hep haklı çıkıyor

İç sesin olduğum için olmasın aselcimm

Olabilir neyse sen sus

"Çok haklısın anne!"

"Ben her zaman haklıyım, hadi kalk kahvaltı hazır hazırlan ve aşağıya in."

"Tamamm"

Annemin çıkmasıyla telefonumun ötmesi bir oldu ve tam o an karan'ın iki saat sonra İzmir'e iniş yapacağı aklıma geldi daha fazla durmadan banyoya girdim ve işlerimi halledip kırmızı spor elbisemi üzerime giydim hafif bir makyaj yapıp annemleri daha fazla bekletmemek için aşağıya indim.

"Günaydın canım ailemm"

Diyip annemin yanağından öptüm

"Sanada günaydın ergen"

"Cıvıtma da otur"

"Üff tamam annee sana da yaranılmıyor"

"Anneye üff denmez "

Sandalyeye oturup masaya göz gezdirdim.

Karşımda gördüğüm peynirle kaşlarimi çattım.

Peynir neyden oluyordu?

Ben ne bileyim lan peynir profesörü müyüm diyen iç sesime göz devirip anneme bakım.

"Anne peynir sütten mi oluyordu?"

"Yok kızım etten oluyor. Hasbinallah kızım seni doğurduktan sonra çok mu düşürdük. Hayır yani bir sakar halan e bir de abin düşürdü.

"Nıç nıç nıç Zeliha hanım sultan sen kızının zekasına hakaret mi ediyorsun?"

"Yok canım olmayan şeye niye hakaret edeyim"

Sare' nin ordan

" Ooo Zeliha hanım sultan vurdu gol olduu "

"Zevzek zevzek konuşma kahvaltını yap "

"Off annee yaa ablam yüzünden yine bana patladın "

"Sen sus ergen tabiki sana patlayacak "
Diyip saçlarımı arkaya doğru savurdum.

"Sen kendine bak ilk önce sen daha çıkmadın ki "

"17 yaşında olduğum ergen olduğum anlamına gelmiyor "

"Ya ne anlama geliyor?"

"İkiniz de susun. Başım çatladı artık kahvaltınızı yapın kalkın"
Demesiyle sustum

"Neyse size afiyet olsun ben geç kaldım zaten gidiyorum "

Kapının önüne çıkıp ayakkabılarımı giyiyordum ki annem seslendi.

"Nereye gidiyosun sen böyle kahvaltı yapmadan?"

"Arkadaşlarla buluşacam "

"Tamam dikkatli ol ama"

İki Yanlış Bir Doğru Where stories live. Discover now