အပိုင္​း -၂၃

Start from the beginning
                                    

" ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ မမခင္ "

" ဘာကို ဟုတ္ကဲ့တာလဲ ရွင္းရွင္းေျပာ "

" ဟိုအရင္ရက္ေတြကလဲ ခုေန႔လိုပဲ ေနာက္က်မွျပန္လာတယ္လို႔ေျပာတာပါ "

" အဲဒါေၾကာင့္ ငါဆီ တယ္လီဖုန္းျပန္မဆက္တာလား "

" ခင္ဗ်ာ "

" အရင္ရက္က သားေမာင္ျပန္လာရင္ တယ္လီဖုန္းဆက္ဖို႔မွာထားတာ ျပန္မဆက္တဲ့ကိစၥကိုေမးေနတာေဟ့ "

ဦးဖိုးဝ အက်ပ္႐ိုက္သြားရ၏။

မူးၿပီးျပန္လာတတ္သည့္ သူ႔သားေတာ္ေမာင္က တယ္လီဖုန္းဆက္ႏိုင္ရန္ေနေနသာသာ အိပ္ခန္းထဲတန္းဝင္အိပ္ပစ္သည္မဟုတ္ပါလား

ထိုအေၾကာင္းကိုေျပာလိုက္ရင္လည္း ပိုဆိုးလာရန္သာရွိမည္မို႔ ေျပာမည့္စကားတို႔ကို က်ိတ္မွိတ္မ်ိဳခ်လိုက္ရင္း

" ဟုတ္ပါတယ္ မင္းႀကီးက အင္မတန္အခ်ိန္လင့္မွ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔..."

" ဗုေဒၶါ ေနာက္က်တာက ဘယ္အခ်ိန္ထိမို႔လဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ "

တစ္ဖက္မွ ေဒၚအုန္းခင္က စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ေမးလာေလၿပီ။

" ဟို ဟို သက္ႀကီးေခါင္းခ်ခ်ိန္ေလာက္ေတာ့ ျပန္ေရာက္ပါတယ္ အိမ္ျပန္ေနာက္က်တာ တစ္ပတ္ေလာက္ပဲရွိပါေသးတယ္ မမခင္ "
(သက္ႀကီးေခါင္းခ်= ည10ခ်က္တီးခန႔္အခ်ိန္ )

" ဪ ေအး ေတာ္ေသးသားပဲ "

" ဟုတ္ကဲ့ "

" ဘာဟုတ္ကဲ့တာလဲ "

မမခင္အသံက ေလလႈိင္းထဲမွပင္ အေတာ္မာေက်ာေန၏။

သားလူပ်ိဳအိမ္ျပန္မေရာက္ေသးသည့္ ကိစၥအတြက္ အေတာ္စိတ္တိုေနပုံပါပင္။

" အဲ အဲ မဟုတ္ကဲ့ပါဘူး မမခင္ "

" ဖိုးဝ! "

" ဗ်ာ မမခင္ "

" ငါတို႔ မင္းကို ဘာအတြက္ ထည့္လိုက္တာလဲ "

အမောင် / အ​ေမာင္​ ( Completed )Where stories live. Discover now