Lief dagboek,
'Ik hou echt van jullie,'
verzekerde hij ons de laatste keer.
Hij keek naar zijn gebalde vuisten die hij in zijn schoot had liggen.
'Ik heb fouten gemaak. Grote en kleine.'
Hij keek op naar Anastasia.
'En dat spijt me.'
Hij glimlachte naar me.
'Het zal nooit meer gebeuren.'
Hij pakte mama's verbonden hand en drukte een kus op het verband.
'Ik beloof het.'
Míjn grootste fout was dat ik hem geloofde.
YOU ARE READING
Blind for reality (Voltooid)
Short StoryLuide stemmen. Eén schreeuwende, één smekende. Gescheld, gevloek, een harde klap, een gesmoorde kreet. Bloed, een zacht gesnik en een hartverscheurend gegil van Anastasia. Lief dagboek, Het is weer begonnen. Alle rechten voorbehouden ©Jill Gave cove...
