" បងមិនត្រូវការថ្នាំពេលនេះទេ " Jungkook
" មិនបានទេ ទុកអោយរបួសនៅបែបនេះអាចឆ្លងមេរោគបាន លែងអូនសិនទៅអូនយកប្រអប់ថ្នាំ " Taehyung រើចេញពីលើភ្លៅមាំ តែដូចមិនបានការសោះ
" បើអូនទៅបងឈឺលើសដើមមិនខាន នៅទីនេះលួងលោមបងហើយ " Jungkook
" អូនទៅតែមួយភ្លែតទេនឹងត្រលប់មកវិញហើយ " Taehyung
" កុំចចេសបានទេ " Jungkook
" បងនឹងហើយចចេសរឹងរូសនោះ មិនមែនអូនទេ " Taehyung បូញមាត់ធ្វើមុខស្អុយ
" ពូកែតមាត់ណាស់ណ៎កូនក្មេង បងប្រដៅចេញម្ដងទើបបាន " Jungkook ចាប់ផ្ដួលTaehyungទៅលើពូកសង្កត់ជាប់
" ចង់ធ្វើអី ? " Taehyung បើកភ្នែកធំពេលឃើញរាងក្រាស់នៅពីលើគេ
" បងចង់បង្កើនភាពផ្អែមល្ហែមជាមួយអូន " Jungkook
" កណ្ដាលថ្ងៃនឹង " Taehyung
" ចង់មិនកំណត់ពេលទេ ចង់ពេលណាគឺពេលនឹងហើយ " Jungkook
" មិនអោយទេ មើលរបួសបងទៅមកចង់អី តិចកាន់តែធ្ងន់លើសដើម " Taehyung
" កុំតវ៉ាច្រើនមកនៅអោយស្ងៀម " Jungkook អោនទៅបឺតជញ្ជក់ករាងតូច ធ្វើអោយរសើបឡើងគេសើចហឹសៗចេញមក
" ហិហិ~ រសើបណាស់Jungkook បានហើយឈប់លិតទៅ " Taehyung សើចរមួលខ្លួនពេលអណ្ដាតរាងក្រាស់មកប៉ះសាច់គេ
" ក្រអូបណាស់ " Jungkook ងើបអោនទៅបឺតមាត់ក្រហមប្រឿងៗនោះម្ដង អស់ចិត្តទើបងើបដោះអាវពួកគេចេញរហូតដល់អស់ រួចត្រកងជើងស្រលួនឡើងមកពាក់លើស្មាគេ
" អ្ហា~~ " Taehyung ស្រែកបន្តិចពេលដឹងដល់អ្វីម្យ៉ាងកំពុងលូនចូលទៅក្នុងខ្លួនគេ Jungkookដាក់ចូលមិនបានប្រាប់គេបន្តិចសោះ
" តឹងណាស់ អ្ហឺស! " Jungkook ប្រឹងរុញបញ្ចូលទាំងពិបាកពេលនេះទើបតែចូលបានពាក់កណ្ដាលទេ
" អាស~!Jungkookអូនឈឺថ្នមៗ អា ! " Taehyung ហូរទឹកភ្នែកច្រោកពេលផ្នែកខាងក្រោមគេកាន់តែឈឺដោយសារតែJungkookប្រឹងរុញចូល
" បងកំពុងថ្នមហើយ អឺស! ចូលហើយ សឺត~ " Jungkook ឈប់ដកដង្ហើមសិន រួចធ្វើចលនាចង្កេះមួយៗអោយវាសាុំសិនទើបធ្វើញាប់អុកយកតែម្ដង
YOU ARE READING
មនុស្សពិសេសរបស់ម៉ាហ្វៀ ( ចប់ )
Romanceទោះបងត្រូវចាំអូន១០ឆ្នាំឬ២០ឆ្នាំក៏បងត្រូវចាំ ចាំរហូតអូនត្រឡប់មកវិញ ត្រូវចាំក្នុងចិត្តបង មានតែអូនតែប៉ុណ្ណោះ គីមថេយ៉ុង....។ ចន ជុងហ្គុក គីម ថេយ៉ុង
Part: 30 [ រឿងផ្សេងមិនសំខាន់ សំខាន់ពេលនេះយើងនៅក្បែរគ្នា ]
Start from the beginning
