TESADÜFTEN İBARET

3.Bölüm Kötü gün

Multimedia " ezgi"

" Sadece tek kişilik midir şu aşk dedikleri "

Hala kendime inanamıyordum. Bu kadar saçma düşünmem aptallıktı. Neyse ki ders zili çaldı. Savaşla birlikte sınıfa doğru yol aldık.

Sınıfa girdiğimizde yerlerimize geçmek için ayrıldık. Savaş iki sıra önümde oturuyordu ve onu izlemem kolay oluyor .

Dersin yarısına kadar savaşı izledim . Biliyorum onu izlememde saçmalıktı . Ben bugün ne kadar çok saçmalıyordum öyle.

Bir kere olsun bakmıyordu . kabul etmeliyim ki umrunda değildim . Neden umrunda değildim ki ? Bu kadar mı çirkindim .

Artık bakmamam gerek . Kendine gel azra kendine gel onun umrunda bile değilsin .

Benim düşünmem gereken bir okulum var . Savaşı artık aklımdan çıkarmam gerekiyor. Kafamı dağıtmak için deftere bir şeyler karalıyordum .

Bütün günüm aklımı kurcalayan düşüncelerle geçti . Bir an önce eve gitmek istiyordum .

Sonunda zilin çalmasıyla oturduğum sıradan kalkıp sınıfın kapısına yöneldim . Savaş çoktan çıkmıştı . ona yetişmeye çalısmadım çünkü onu unutmam lazım gerçi gözümün önündeyken nasıl olacak bilmiyorum.

Eve gitcektim ama son anda vazgeçip mirayın yanına gitmeye karar verdim.önce annemi arayıp haber verdim sonra merak ederdi biliyorum.

Haberde verdikten sonra taksi geçmesini bekliyorum . uzun süre bekledikten sonra taksi geldi ve hemen bindim ve şoföre hastanenin adını verdim.

Yarım saatin sonunda hastaneye vardım . hızlı adımlarla mirayın odasına doğru gittim.

Odaya girdiğimde ezgi ve savaşta vardı " keşke banada haber verseydiniz " diyerek trip attığımı belli ettim.

Savaşın burada ne işi vardı ki . Bir şey çaktırmamak için , içimden gelmesede gülmeye çalışıyordum. Saçmaladığım şey sanırım gerçek oluyordu.

Ortamda bir sessizlik oldu ve sessizliği bozan ben oldum . Miraya dönerek " Artık bizde kalıcaksın miray itiraz istemiyorum " dedim . Küçük bir tebessümle " sadece bir süreliğine ama " diyerek göz kırptı.

O öyle sansın ben sonra onu ikna ederim hem annem bırakmazdı ki .

Saate baktıgımda geç olduğunu farkedip ayağa kalktım " ben artık gidiyorum miraycım " dedim.

"Tamam canım dikkat et " dedi sarılarak . Hiç bir şey demedim sadece küçük bir tebessümle karşılık verdim.

Tam kapıdan çıkıcakken "ben bırakabilirim istersen " diyen savaşa döndüm . önce miraya baktım yüzündeki gülücüklerden eser kalmamıştı.

Anlaşılan kıskanmıştı. Savaşa dönerek " olabilir " dedim . Eminim ki miray benden böyle cevap beklemezdi . tabiki arkadaşıma ihanet etmeyecektim.

Savaş bundan sonra sadece arkadaşım olarak kalıcak. Tabi kalbime söz geçirebilirsem.

Savaşla birlikte hastaneden çıktık ve ve savaşın arabasına yöneldik. Ehliyeti vardır yoksa araba kullanamazdı .

Arabaya bindik ve adresimi verdim . Tamam anlamında kafa sallayıp arabayı çalıştırdı. Çok sessizdi . yine sessizliği bozan ben oldum " kaç yaşındasın sen " dedim biraz hesap sorar gibi.

"19 yaşındayım " dedi soğuk sesiyle. Konuşmaya devam ettim " o zaman okula geç yazıldın " dedim ona dönerek " evet " dedi yola bakarak . insan bir yüzüme bakarak cevap verir ya .

Sorucak bir şey bulamadığım için susmaya karar verdim. 1 saatin sonunda eve gelmiştim . Arabadan çıkarken "teşekkürler savaş " dedim yine konuşmadı sadece tebessüm etti.

Eve doğru ilerledim . Arkamı dönerek savaşa bakıcaktım ama o çoktan gitmiş. Aman neyse diyerek eve girdim . Annem daha gelmemiş aramak yerine bir mesaj attım " kaçta geleceksin annecim " diyerek merdivenlere yöneldim odama girip rahat bir şeyler giydim.mesaj sesiyle telefonu elime almam bir oldu.

"20.00 ' da geleceğim kızım " yazmış. Yani gelmesine 1 saat vardı . Madem annem geç gelecek ona güzel bir yemek yapayım. Odamdan cıkıp mutfağa doğru yol aldım . ne yapsam diye düşünmeye başladım .

Aklıma gelen fikirle gülmeye başladım . Et sote , pilav ve güzel bir salata ha birde domates çorbası yapacağım . Vakit kaybetmeden yemek yapmaya başladım .

Bir yandan şarkı söyleyip bir yandanda işlerimi hallediyorum. Yemekler pişerken bir yandanda masayı hazırlamaya başladım .

1 saat sonunda bütün işlerimi hallettim ve annemi beklemeye başldım . fazla geçmeden annem gelmişti yanına koşarak sarıldım .

Masaya baktığında yüzündeki mutluluk pahabiçilemez. Annem yeterki mutlu olsun ben hep yemek yapmaya hazırdım.

" Hadi anneciğim masaya geçelim " dedim . Hiç bir şey demeden masaya oturduk ve hemen servis yapmaya başladım .

Yemek boyunca hiç konuşmadık sanki annemde bir şey vardı çok dalgındı. Ama üstüne gitmek istemediğim için bir şey sormadım.

"Ellerine sağlık çok güzel olmuş kızım "diyerek masadan kalkıp salona gitti. Bende hemen masayı toplayıp salona doğru ilerledim.

Kısa bir sohbetten sonra annemin çok yorgun olduğunu farkettim ve " hadi anne çok yorgunsun git dinlen " dedim . " Peki kızım " diyerek yanağıma bir öpücük kondurdu. Merdivenlerden çıkıp odasına girdi.

Valla ne yalan söyleyim bende çok yorgundum . Hiç vakit kaybetmeden merdivenlere yöneldim ve odama girdim. Girer girmez kendimi yatağıma attım. Bugün yaşadıklarımı düşünmek bile istemedim uyumak icin gözlerimi kapadım.

********************

Sabah uyandığımda annemin beni izlediğini gördüm. " Hadi kalk artık okula geç kalacaksın " dedi her zaman ki gibi hep aynı cümle . " of tamam deyip " kalktım.

Banyoya giderek rutin işlerimi hallettim. Okul formamıda giydikden sonra odadan çıktım . hızlıca merdivenlerden inip annemin yanına gittim .

Kahvaltı çoktan hazırdı bende vakit kaybetmeden kahvaltımı yapmaya başladım . Annem benden önce masadan kalkıp son işlerini halletti.

" Bugün hizmetçi gelecek " dediğinde şaşkın gözlerle anneme baktım ." Hizmetçimi tuttun anne " dedim . "Gülerek evet kızım " dedi ve hiç bir şey dememe fırsat vermeden evden çıktı.

Bende hiç vakit kaybetmeden kahvaltımı halledip evden çıkmak için kapıya yöneldim.

Hava güzel olduğu için yürümeye karar verdim . Geze geze okula vardım . Direk sınıfa doğru yol aldım.

Ezgi ve savaş sınıfta sohbet ediyordu " günaydın " diyerek yanlarına gittim . Ezgi sarılarak " günaydın kardeşim " dedi ve yanağıma küçük bir öpücük kondurarak sınıftan çıktı.Kesin sevgilisinin yanına gitmiştir . Başka nereye gidicek ki zaten .

Savaşa dönerek "nasılsın " dedim. Yüzüme uzun süre baktıktan sonra "iyiyim " dedi. Bende iyiyim savaş sağol dedim.

Yine hiç bir şey demedi . sıradan kalkarak sınıftan çıkıp gitti. Benim yanımda durmak bile istemiyor bu gayet açık . Bende salak gibi hala laf atıyorum.

Telefonunu unuttuğunun bile farkında değil . Karıştırmıycam tabiki ama çok merak ediyorum . içimdeki sese yenik düştüm ve telefonu elime aldım . Alır almaz mesaj geldi.

Gelen mesaj annesinden di "Azradan uzak dur oğlum " yazıyordu . Ne demekti şimdi bu ?