KILL ME [JinKook]

Winner?

နိုင်ငံ့သတင်းထုတ်ပြန်ရေးဌာနတွင် ဖြစ်သည်။ ကြိုတင်ရေးထားသော ဇာတ်ညွှန်းစာရွက်ကို အထပ်ထပ်အခါခါဖတ်ရင်း ဆော့ဂျင်သည် ရုပ်သံလွှင့်မည့် အချိန်ကို စောင့်သည်။ ယခုကဲ့သို့ ကိုယ်တိုင်ကြီးကြပ်နေရခြင်းမှာ တောင်နှင့်ပက်သတ်၍ သူ အမှားမခံနိုင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ တတ်နိုင်သမျှ ရာဇဝတ်မှုတွေနှင့် သူကင်းကင်းနေချင်သည်။ မဖြစ်နိုင်သည့် ပုံစံခွက်ထဲရှိ သူ့ဘဝကို သူ့အားရှိသလောက်ရုန်းထွက်ချင်သည်။

သူစီစဉ်သည့် အတိုင်းပင် အရာအားလုံးကို ဂျက်ပေါ်ပုံချလိုက်ပြီး သူတို့ကိုယ်လွတ်ရုန်းသည့် သတင်းကို နိုင်ငံတကာသို့ အမှားအယွင်းမရှိထုတ်လွှင့်လိုက်နိုင်သည်။ သတင်းတင်ဆက်သည့် ခပ်ဝဝအမျိုးသမီးက ရိုးရာဝတ်စုံကြီး တကားကားဖြင့် အားမာန်အပြည့်တင်ဆက်ပြီး သူ့ရည်ရွယ်ချက်ကို အကောင်းဆုံးပုံဖော်ပေးလိုက်နိုင်သည်။ အမှန်ကိုအတည်ပြုစစ်ဆေးရန်ခက်ခဲသော ကိစ္စများအတွက်က ပါးစပ်ဇာတ်လမ်းတစ်ခုအပေါ်တွင်ပင် လမ်းဆုံးကြခြင်းသည် ထူးဆန်းသော ကိစ္စတော့မဟုတ်။

//##//##//

Internet Cafeထဲရှိ ထောင့်ကျကျနေရာတွင် computer တစ်လုံးဖြင့် တကုပ်ကုပ်အလုပ်ရှုပ်နေသော ကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိ‌နေသည်။ အနက်ရောင် ခေါင်းစွပ်hoodieထဲမှ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မှာ ခပ်တောင့်တောင့်ပင်ဖြစ်သည်။ မျက်ခုံးနားထိဝဲကျနေသော ခေါင်းဆောင်းသည် သူ့မျက်နှာကို လုံခြုံအောင် ဖုံးကာပေးထားသည်။ ကွန်ပျူတာဖန်သားပြင်ကို ကြည့်နေရင်းမှ keyboardကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တိုင်း ‌နှာတံ‌ပေါ်မှ လျှောကျလာတတ်သော လေးထောင့်မကျတကျ မျက်မှန်ကို ခဏခဏပင့်တင်နေရသည်။ သို့သော် ထိုသွယ်လျသည့် လက်တွေက ကျွမ်းကျင်မှုရှိစွာဖြင့် ခလုတ်များအပေါ်ပြေးလွှားသည်။ ကုတ်နံပါတ်တစ်ခုကို သူရိုက်ထည့်တိုင်းပေါ်လာသော အတားအဆီးများကို အခြားကုတ်များဖြင့် ဖြည်သည်။ screenပေါ်တွင် ကုတ်နံပါတ်များ ပြေးလွှားနေသည်မှာ စက္ကန့်မလပ်ပင်ဖြစ်သည်။

အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းများကို လျှာဖြင့်သပ်ရင်း မျက်မှန်အောက်မှ မျက်ဝန်းများမှာလည်း စူးရှလာလေသည်။ ကြာလေတော့ မျက်မှန်သည် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ဟန်ဖြင့် ဘေးမှ notebookပေါ်တွင်သာ ငြိမ်သက်ရ၏။