သည်မောင် လက်ခုပ် တီးပါ့မယ် ( သည္ေမာင္ လက္ခုပ္ တီးပါ့မယ္)

၂၃

ထိုကဲ့သို့ အမျိုးသမီးအား မိခင်တော်ထားရသူ ထိပ်တန်းအက္ခရာမှာ မိမိနှစ်သက်သည်ကို ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်း ထုတ်ဖော်ပြနိုင်ခြင်းအလျဥ်းမရှိခဲ့ပါ။ သူမမှာ ပန်တျာကျောင်းမတက်ဖူးပေသော်လည်း အကအလွန်တော်သည်ကြောင့် ရွာမှ အလှူပွဲများတွင် ဒိုးပတ်အိုးစည်သံ တညံညံဖြင့် ကွေးနေအောင် လိုက်ကလေ့ရှိသည်။ ပြီးတာနှင့် အမေဖြစ်သူ၏ ဝါးခြမ်းစာမမိရလေအောင် ရွာတစ်ပတ်ပတ်ကာ​ ထမိန်စွန်တောင်ဆွဲလျက် ပြေးရလေတော့သည်။

သို့လော သို့လောနှင့် သူမခင်ဗျာ သဘောကျသည်ကို ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းလုပ်ကိုင်ခွင့်မရပါပဲ အသက်အစိတ်ပြည့်သွားခဲ့သည်။ သူမ၏ ဘဝအချိုးအကွေ့မှာ ထိုကျမှသာ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ဖြင့် ရောက်ရှိလာတော့သည်။ လူမသိသူမသိ ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုးဖြင့် အနိမ့်သဘင်( မြေဝိုင်းသဘင်)များတွင် ကညင်ဆီမီးကလေးများဖြင့်သာ လိုက်လံကပြနေရင်း မြို့တော်မှ ဇာတ်ဆရာတစ်ဦးနှင့် တွေ့ဆုံရင်းနှီးလေတော့သည်။ ထိုသူ့အကူအညီဖြင့် အမေသောဘာသောတို့အား နောက်၌ ချန်ခဲ့ကာ ထမိန်စွန်တောင်ဆွဲလျက် အဝတ်တစ်ထည်ကိုယ်တစ်ခုဖြင့် မြို့တော်သို့ တက်လာခဲ့တော့သည်။ ရန်ကုန်မြို့တော်တွင် အခြေချကာ ထိုဇာတ်ဆရာ၏ မြှောက်စားမှုဖြင့် အငြိမ့်ဖွဲ့တစ်ခု၏ ခေါင်းဆောင်မင်းသမီးဖြစ်လာချေတော့သည်။ 'ထိပ်တန်းအက္ခရာ'ခေတ်တွင်တော့ ဘယ်မင်းသမီးမျှ သူ့မကျော်နိုင်ခဲ့။

သူမမှာ တောင့်တောင့်တင်းတင်း ခန္ဓာကိုယ်ကြီးနှင့် ​ခေါင်းခါးခြေလက်အဆစ်ကျအောင် ကတတ်ခုန်တတ်သူဖြစ်သည်။ အဆိုမှာလည်း သူ မတူအောက် ထူးချွန်ပြန်သည်။ မူဟန်ပိုကာ သဏ္ဍာန်လုပ် ဟန်ဆောင်ရာတွင်လည်း တစ်ဖက်ကမ်းခတ်ပင်။ သို့ကြောင့် ထိုခေတ်က အမျိုးသားတိုင်း ထိပ်တန်းအက္ခရာဆိုလျှင် တမ်းတမ်းစွဲကြကုန်သည်။ သူမ၏ အငြိမ့်ပွဲဆိုလျှင် လူတိုး၍ မပေါက်။ ရုံပွင့်မတတ်ပင် အားပေးခဲ့ကြသည်။ အချို့ဆိုလျှင် နေရာမရ၍တောင် မိုးတိုးမတ်တပ်ဖြင့် တစ်ညကုန်သည်အထိ လက်ခုပ်မနားတမ်းတီးကာ အားပေးကုန်သူများလည်းရှိသည်။  ထိပ်တန်းအက္ခရာမှာ သူ့ခေတ်ပြိုင် အငြိမ့်မင်းသမီးများထဲတွင်တော့ အထာကြီးသော အမျိုးသမီးရယ်လို့ နာမည်ကြီးပြန်သည်။ သူမအား နှစ်ကိုယ်တည်း တွေ့ဆုံဖို့ရာ ချိန်းဆိုဖို့ခက်ခဲ၏။ စက္ခုဖြင့်သော်လည်းကောင်း နှုတ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း အသားယူနိုင်ပါသော်လည်း တကယ်လက်တွေ့တွင်တော့ သူမမှာ သင့်အား မျက်စောင်းပင် လှည့်ထိုးမည်မဟုတ်။