I Have Found the Almond Eyes

Chapter 13

She's the same woman na naipakilala sa akin ni ma'am Val. Si miss coleen but I can't confirmed it dahil madilim kasi sa banda niya kanina.

But why do I feel weird? Like hindi ko maipaliwanag. Parang.. parang kilala ko siya? My heart race so fast noong ngumiti siya at ngiti lang iyon! I shouldn't feel this way. I didn't feel like this noong una naming pagkikita but what now?

I heaved a sigh and shove the thought away. Baka nag-iisip lang ako masyado.

“Okay ka lang po ma'am?” tanong ni yaya at tumango naman ako at bahagyang hinilot ang sintido ko dahil sa biglaang pagsakit nun.

“Ahh ate, maaari po bang magtanong?” I asked and smile a bit to assure her that I'm fine dahil nag-aalala ang mukha niya e. She nodded so I proceed, “sino po iyong babaeng kausap niyo?”

“Ahh si ma'am Coleen po iyon. Iyon po bang may-ari ng Villegas Corporation” sagot nito kaya napabaling ulit ako sa pintuan kung saan pumasok ang ginang and my head ache again kaya mariin akong napapikit. Just like how it reacted the first time I heard her name.

“Sigurado po ba kayong ayos lang po kayo ma'am?” tanong ulit ni ate at tumango lang ulit ako at paunti-unting naglakad pero kaagad rin akong napatigil at napaigtad nang makarinig ako ng kung anong nabasag dahilan upang magtinginan kami ni ate at nagmamadaling nagtungo sa hapagkainan kung saan nanggaling ang tunog.

Kaagad na kumunot ang noo ko nang makitang galit na tumayo si Xander at walang salitang umalis sa inupuan niya.

Papunta siya sa direksiyon namin kaya nung inangat niya ang tingin niya ay nagtama ang mga mata namin dahilan upang bahagyang humina ang lakad niya pero nang gumilid kami ni yaya ay walang pagdadalawang isip siyang dumaan at dumiretso sa taas.

Tita and tito even called him but he didn't even listen and kept walking.

Evan approach me, “Let's go home, we're not involve in their mess” mahinang ani niya sa akin kaya napabaling ako sa harapan just to see tita crying so as the girl who named ale.

Tito and Xav was trying to comfort her but she just can't stop from crying.

In the other hand, Ale was being comforted by her mother at kapansin-pansing wala na ang kasamang lalake nila kanila na papa niya ata.

Bumaling ulit ako sa pwesto nila ni tita and she look so helpless while her son and husband keep on comforting her.

Napadapo ang tingin ko kay Xav who look so worried for his mother. Napansin niya yatang may nakatingin sa kanya kaya napabaling siya sa direksiyon namin.

May binulong siya sa ama kaya napabaling rin si tito sa pwesto namin and give me an apologetic look but I just shooked my head and smile a bit.

Xavier approach us, “I'm sorry for the mess, hatid ko na kayo pauwi?” he offered but I immediately shooked my head, “Huwag na, your mother needs you the most” ani ko and he heaved a sigh before looking at me looking so sorry.

“Sorry talaga lize ah kung alam ko lang na magkakagulo pala edi sana hindi na ako pumayag na imbitahan ka” ani niya but I just shook my head and smile at him as I slowly tap his shoulder.

“Ayos lang, mauna na kami at salamat” ani ko at bumaling kay Evan who also thanked and bid a goodbye to him bago kami tuluyang umalis.

Napadaan kami sa living room and saw a man standing and walking back and forth habang abala sa kausap niya sa cellphone niya.

“That's the owner of VCorp. Sasabihin ko sana sayo para makausap mo sila but hindi iyon ang pinunta natin kaya hindi ko nalang sinabi” ani ni Evan pero hindi ko siya nabalingan ng tingin nang napatingin sa pwesto namin ang lalake at pasimpleng ngumiti kaya ngumiti rin at bahagyang yumuko ako bago hinigit palabas si Evan.

“Nagmamadali kaba?” inip na tanong niya sa akin nang tuluyan ko siyang mahigit palabas.

“Hindi naman, uhh kasama niya ba asawa niya?" I asked out of nowhere kaya napaangat ang kilay ni Evan sa akin, “Sino?” he asked, “Iyong lalake kanina sa living room” sagot ko and his face lightened up nang makuha ang tanong ko before he nodded slowly.

“Ye—” hindi niya naituloy ang sasabihin nang napatingin siya sa likuran ko, “Hoy! Anyare sayo?” tanong ko pero ngumuso lang siya sa likod ko kaya bahagya akong natakot. May nakikita ba siyang hindi ko nakikita?

“Hoy! Wag mo nga akong takutin!” inip na ani ko na ikinangiwi niya, “Why don't you try to look at your back?” he uttered kaya napanguso ako't napabuntong hininga.

I slowly turned around and my breathing hitched nang makita ko ang mag-asawang may-ari ng paaralan namin at  ng VCorp.

I smiled awkwardly, “H-hi po” bati ko dahil sa gulat. The lady glance at the man beside her na tinanguan lang siya kaya nakangiting bumaling sa akin ang ginang.

“Lize ang pangalan mo diba? Maaari ba tayong mag-usap? Kung gusto mo lang naman” malumanay na tanong nito sa akin kaya napatingin ako kay Evan and he nodded kaya tumango rin ako sa babae.

Tumingin rin siya sa asawa niyang nakatingin rin sa kanya na tinanguan lang rin siya bago bumaling kay Evan.

She then guided me papunta sa kung saan at nung matanaw ko ang pupuntahan namin ay doon ko napagtantong sa garden niya ako dadalhin.

We settled ourselves sa isa sa mga bench roon and we are both silent until she broke it.

“Sorry if our first interaction was a mess, I'm in a hurry at that time” ani niya't bahagyang tumawa at doon ko naalala ang unang pagkikita namin sa restaurant ni ma'am Val.

I shooked my head and smile at her, “Naku, ayos lang po” ani ko.

“Uhh.. Boyfriend mo ba iyong kasama mo?” she asked out of nowhere na nagpakunot ng noo ko. “Don't get me wrong, I just want to know” agap niya sa tanong kaya napabuntong hininga na lamang ako bago umiling.

“Kaibigan ko lang po iyon” sagot ko na ikinangiti at ikinatango niya, “Ganoon ba? Mabuti naman at may kasama ka” ani nito at tumango lang ako.

“Maaari ko po bang maitanong ang pangalan niyo?” I asked softly as I look at her at kitang-kita kong punong-puno ng pagmamahal at.. pangungulila ang mata niya and for some unknown reasons, I felt my heart beats faster than it should.

“I'm Ariana Coleen Villegas” ani niya na bahagyang nagpagulat sa akin, my thoughts is connected on what I felt and I want to confirm it pero bigla na lamang siyang tumayo at nginitian ako.

“It's getting late, you need to go home now. Perhaps, can we just at least set a date to talk about something iha? If you would like to, no pressure please” ani ng ginang kaya napatayo na rin ako para makaharap siya ng maayos at matitigan ang mukha niya.

“What something po ba?" I asked and she shooked her head, “This is not the time Lize, I'm sorry” she uttered and smile genuinely as she caress my hair gently.

“Saan po ba?” I asked, agreeing with her, “In your place.. if it's okay with you and to your.. mom” she uttered gently and I nodded once. “Sure po” I smiled and she smiled back, still caressing my hair.

“Here's my card then, text me the location if you really want to” ani niya at itinipon ang takas na hibla ng buhok ko at inilagay iyon sa likod ng tainga ko and my heart felt longing and warmth because of that.

“Oh sya sige, mauna na ako. Mag-ingat ka Lize” nakangiting paalam nito at timing ring tinatawag na siya ng asawa kaya ngumiti na lamang ako bago siya kinawayan hanggang sa makaalis sila sa paningin ko.

I heaved a sigh as my heart felt happy, warmth, and comfort. For some unknown reasons, it light up my mood and.. I know that she's somehow related to me so in the same night, I texted her using the car she gave with my location.

I want to talk to her more, I know.. I just know.. and I had a feeling that.. she's my mother.