ကူးပြောင်းလာပြီးနောက် ဘော့စ်က ငါလေးကို အပင်စိုက်ဖို့ တောင်းပန်နေလေရဲ့

အခန်း(၁၂)

Title: After Transmigrating, the Bosses Begged Me To Plant Land
Author: Come seven months
Translator: Empty

အခန်း (၁၂)

မာမားရှန်းက ရှန်းရွှမ်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရာ သူမက ဆုံးရှုံးမှုကို ကြည့်နေရင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ထားသည်ကို မြင်လိုက်သည်။

ရှန်းထင်ရွှမ်းက အဘိုးဖေးကို အမှန်တကယ် ကယ်ခဲ့မည်ဟု မည်သည့်အခါမှ ရှန်းရွှမ်က မထင်ခဲ့ချေ။ ဒါပေမဲ့ သူမက ဘာလို့ မပြောခဲ့တာလဲ။

ထို့အပြင် ရှန်းထင်ရွှမ်းကလည်း သူမကယ်ခဲ့သည့်သူမှာ အဘိုးဖေးဖြစ်မှန်း မထင်ထားခဲ့သည်မှာ ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ရှန်းရွှမ်က တွေးနေခဲ့သည်။

သူတို့အားလုံးက ဘီမြို့တွင် ရှိကြသော်လည်း ဖေးမိသားစုသည် ရှန်းမိသားစုထက် ပိုကြီးပြီး သူမက အဘိုးဖေးကို မမြင်ဖူးခဲ့ပေ။ ရှန်းထင်ရွှမ်းလည်း ထို့အတူပင် ဖြစ်သည်။

ရှန်းထင်ရွှမ်းက သာမန်အဘိုးအိုတစ်ယောက်ကိုသာ ကယ်ခဲ့သည်ဟု ထင်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။

ထိုအချိန်တွင် ရှန်းထျန်းသဲနှင့် ရှန်းရွှမ်အပေါ် ဖေးဝမ်ရှု၏ထင်မြင်ချက်က ရုတ်တရက် အနုတ်ဘက်သို့ ကျဆင်းသွားသည်။

သူမက တစ်ယောက်ယောက်ကို မကယ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် ဘာ့ကြောင့် သူပြောတာကို လက်ခံခဲ့တာလဲ။

ရှန်းထင်ရွှမ်းက အဘိုးဖေးကို ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်မနဲ့ လုပ်စရာ ဘာမှမရှိဘူးမလား " ထိုသို့ပြောခြင်းက အဘိုးဖေးကို မသိခဲ့လျှင်တောင် အသက်ကြီးသည့်လူတစ်ယောက်ကို စကားပြောရာတွင် ထိုထက်ပိုပြီး လေးစားမှု ရှိသင့်ပေသည်။

သို့သော် ရှန်းထင်ရွှမ်းက နှစ်တစ်သောင်းကြာ အသက်ရှင်နေထိုင်ခဲ့သည့် ဂျင်ဆင်းမြစ်ဖြစ်သည်။ သူမ၏ အမြင်တွင် အဘိုးဖေး၏အသက်က လူသားကလေးတစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည်။ သဘာဝကျစွာပင် သူမ၏အသံတွင် အသက်ကြီးသူကို လေးစားသည့်ဟန် မပါပေ။ ၎င်းအသံကပင် အလွန်ယဥ်ကျေးနေပြီ ဖြစ်သည်။

ရှန်းထျန်းသဲက ဒါကိုကြားပြီး အသည်းအသန် မျက်တောင်ခတ်ပြနေသည်။ သို့သော် သူမက ရှန်းထျန်းသဲကို ကြည့်တောင်မကြည့်ပေ။ သဘာဝကျစွာပင် သူက ရှန်းထျန်းသဲ အချက်ပြနေသည်ကို မသိခဲ့ပေ။