ဦးလေးက အပေါ်သို့သွားသည်ကို ညိမ်စောင့်ကြည့်ပြီးမှ...

"ဘယ်သူကမင်းနဲ့ လိုက်မယ်ပြောလို့လဲ ။ မင်းအောက်ဆင်းခဲ့ဆိုလို့ ဆင်းလာတာလေ"

"မလိုက်ချင်လည်း လိုက်ခဲ့ဗျာ ။ ကျွန်တော်ကစိတ်သိပ်ရှည်တာမဟုတ်ဘူး ညိမ် ။ ညိမ်နဲ့မို့ စိတ်ရှည်ရှည်ထားတာ။ အခုတော့ စိတ်သိပ်ကြည်မနေဘူး"

ဆိုင်ကပ်ဦးထုပ်ကို ယူကာ သူ့အပိုင်လက်ချောင်း သွယ်သွယ်များနှင့် သေချာဆောင်းပေးနေသည်။

ခီတန်ကူးဇဏ်၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးများလည်း ပြုံးနေပြီး ညိမ့်ပုံစံကို သဘောကျနေသည်။

ဇဏ်က စူပုတ်ပုတ်ဖြစ်နေသော ညိမ်ပါးနုနုက လက်ညှိုး‌ လေးဖြင့်ထိုးထည့်လိုက်သည်။

"ချစ်စရာလေးဗျာ ။ ပါးလေးက ပူတင်းလေးလိုပဲ နူးအိနေရော "

"မင်းပြောလို့ ပြီးပြီးလား "

"ညိမ်က အတူသွားချင်နေပြီပဲ ။ခဏတော့ စောင့်ပါဦးဗျ "

ခီက ပြောရင်းနဲ့ပင် ကြိုးကို ဖျောက်ခနဲမြည်အောင် တပ်ပေးလိုက်သည်။

"မတွေ့ရတဲ့ အတောအတွင်း အတော်မျက်နှာပြောင်လာတာပဲ ခီတန်ကူးဇဏ် "

"ညိမ့်ရှေ့မှာမို့ပါ ။ လာ...တက်တော့ "

ဆိုင်ကယ်နက်ပြာရောင် ခပ်မြင်မြင့်က သူ့အကြိုက်ဖြစ်ပုံရသည်။ ညိမ့်ကိုအမြဲလာခေါ်တိုင်း ဒီဆိုင်ကယ်ပဲမဟုတ်လား ။ ဒါပေမဲ့ သူ့အိမ်မှာတော့ ဆိုင်ကယ်ထားတဲ့ ဂိုဒေါင်ကြီးပင်ရှိသည်။

"ခီ.."

"ဗျာ "

"မင်းဒီဆိုင်ကယ်ကို သဘောကျတာလား "

"အခြားဟာတွေလည်း စီးဖြစ်ပေမဲ့ ဒီဟာတော့ အကြိုက်ဆုံးပဲ ဘာလို့လဲညိမ် "

"မင်းငါ့ကိုလာခေါ်တိုင်း အမြဲဒါလေးနဲ့ပဲမို့လို့ "

"ဟုတ်တယ်လေ ကျွန်တော်အကြိုက်ဆုံးပါဆို"

"အဲ့တာ ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ"

"အကြိုက်ဆုံးဘီး ပေါ်မှာ သဘောကျတဲ့သူကိုတင်ထားပြီး မောင်းရတဲ့ ခံစားချက်က ဘာနဲ့မှမတူဘူးလေ"

Love Of My Life [Completed]Where stories live. Discover now