ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၆၈

သူ႔ရဲ႕ဘယ္ဘက္လက္ကို ထုတ္မယ့္ပုံမေပၚဘဲ တခ်ိန္လုံး ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲမွာပဲ ထည့္ထားတယ္ဆိုတာကို လင္ရွန္းျမင္လိုက္ေတာ့မွ စိတ္သက္သာရာရသြားတယ္။

သူ႔ေရခဲမုန႔္က စၿပီးအရည္ေပ်ာ္လာတယ္။

ဒီသုခဘုံေလးထဲမွာ ေရခဲမုန႔္ကိုေတာင္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္ရဲ႕ေခါင္းပုံစံေလးအတိုင္း လုပ္ထားလိုက္ေသးတယ္။

လင္ရွန္း အဲ့တာကို ခဏေလာက္စိုက္ၾကည့္ေနၿပီးေတာ့မွ အနည္းငယ္တြန႔္ဆုတ္စြာနဲ႔ ေရခဲမုန႔္နား႐ြက္ေလးကို ကိုက္လိုက္တယ္။

အဲ့တာကိုျမင္ေတာ့ ေမာ့က်ဴးခ်န္က ခပ္ဟဟရယ္လာတယ္ "မင္းႀကိဳက္တယ္ဆိုရင္ ဒါစားၿပီးလည္း ထပ္ဝယ္လို႔ရတာပဲကို"

"ေရခဲမုန႔္ေတြ အမ်ားႀကီးစားတာ မေကာင္းဘူး" လင္ရွန္း အေလးအနက္ေျပာလိုက္တယ္။

သူ(ေမာ့က်ဴးခ်န္) အစက အခ်ိဳေတြကို တကယ္မႀကိဳက္ေပမယ့္ ဒီေနရာကို ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေနရာေဒသနဲ႔လိုက္ၿပီး ေနသင့္တယ္။ ေရခဲမုန႔္ကလြဲလို႔ အားလုံးကို စမ္းၾကည့္ခ်င္တယ္။

"ေပါက္ကရေတြ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ ျမန္ျမန္စား" လင္ရွန္း ေျပာလိုက္တယ္ "တျခားသူေတြကို အဲ့တာနဲ႔ သြားတိုက္မိရင္ မေကာင္းဘူး"

"က်စ္" ေမာ့က်ဴးခ်န္ ေရခဲမုန႔္ကို အလုတ္အနည္းငယ္ကိုက္လိုက္တယ္။

လူတန္းႀကီးနဲ႔အတူ သူနဲ႔လင္ရွန္းလည္း ေရွ႕ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းတိုးသြားၾကတယ္။

ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးက သူစိတ္မရွည္ဆုံးအရာျဖစ္ေပမယ့္ ဒီေန႔က်ေတာ့ စိတ္ရႈပ္သလို မခံစားရသလိုပဲ။

အထူးသျဖင့္ လင္ရွန္းက ေရခဲမုန႔္ကို ကိုက္,ကိုက္ၿပီးစားေနတာကိုလည္း ျမင္ရ၊ သူ႔ေဘးနားမွာ ရပ္ေနၿပီး ေရွ႕ကို လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနတာကိုလည္း ျမင္ေနရရင္ေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ႏွစ္လိုဖြယ္မ်က္ႏွာေလးက ႀကဳံေတာင့္ႀကဳံခဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအျပည့္ျဖစ္ေနတယ္။

"မင္း တန္းစီရတာအရမ္းပ်င္းေနၿပီဆို ငါ..."

"မပ်င္းဘူး!" လင္ရွန္းေတာင္ ေျပာလို႔မၿပီးေသးခင္ ေမာ့က်ဴးခ်န္က ၾကားျဖတ္ေျပာလိုက္တယ္။ သူ႔လက္ကိုလည္း ထပ္ခါတလဲလဲ ယမ္းျပေနတယ္။