Lost in Yesterday

Chapter 4

__________________________

Leo

Minsan, napapaisip ako, kung maaari ba akong magmahal muli? Alam ko namang mabibigat ang mga gawain ko, pero minsan... parang kailangan ko rin ng pagmamahal ulit.

Simula nung nakipag hiwalay ako sa dati kong kinakasama, para bang tinamad nalang akong maghanap ulit ng bagong mamahalin. Binuhos ko naman na yung kung anong meron ako sa taong 'yon— bakit ko pa uulitin pa? Kapagod.

Pero, nung nakilala ko yung babaeng nagngangalang Theresia, bakit parang may naramdaman akong kakaiba? Naramdaman ko na naman yung naramdaman ko dati. 

Siguro, ito na ang senyales ng tadhana para sa akin. Siya ba? Ang magpaparamdam sa akin muli ng katahimikan sa kapaligirang kay ingay at gulo? 

Panigurado, kahit hindi ko sabihin sakanya, alam niyang kasama siya sa mga pinaglalaban ko— kasama siya sa masang patuloy naming intinataguyod bilang mga progresibo.

Tagal na rin nung huli kong pagbigay atensyon sa isang tao, pagbigay ng aking matamis na mga salita't mga galaw. Kaso, natatakot din ako.

Natatakot akong madamay siya sa gulo ng mundong ito. 

Ganun pa man, handang handa ko namang gawin ang lahat upang maprotektahan din siya— dahil isa siyang kakaibang babae na dapat lang maprotektahan. 

Kahit iilang araw palang kaming magkakilala, napaka sarap niyang kasama. Kahit na dumadayo pa siya mula Ateneo, na hindi naman ganun kalayo, para bang nakikita ko na kung ano ang pinagkaiba at pinagkapareho namin sa isa't isa.

Akalain mo 'yun, isang estudyanteng kinukuha ang kursong Journalism at isang estudyanteng Chairperson ng isang Demokratikong Organisasyon— parang ang lakas pakinggan, diba?

Pero, mukhang dadating din naman ang panahong 'yun. Ayoko namang magmadali. Katulad lang sa patuloy na paglaban sa mga karapatan— patuloy lamang hanggang sa magtagumpay.

Reese, hintayin mo 'ko, makakapunta rin ako sa dalampasigan mo.

__________________________

Reese

I can't wait to see Leo in the streets again. She just told me they're going to have another mobilization near the CHR Office. And as always, I will be there for coverage as it's the point of my internship.

Her powerful speeches, never fails to blow me away. As soon as I knew about her existence, I also searched up articles about their mobilizations. As I expected— she's always in front and shining up.

Leo's one woman who is filled with determination and durability. Her maintaining her focus on battling the broken and rotting system in this country, I knew I fell even harder than the first time I saw her.

Wise words, pure implications, brave heart, intelligence, and beauty. That's what I saw in her. A woman you shouldn't underestimate.

Ah. I am extra happy as I saw her. Now, she sees me as her friend now. But... I wish for that to change. I don't need new friends, Leo— I personally want you to stay beside me, holding my hand through this rampageous ambience.

Leo, I hope to have you in the world I am about to create, for the two of us only.

__________________________