Waar is mijn ridder, mijn ridder op het paard.
Hij zou moeten schijnen, lachen.
Maar dat doet hij niet.
Hij misbruikt drugs, woont op straat en het ergste is
hij is het.
Hij is de gene die ik zo lang zoek.
Bruin haar, sproetjes, en mooie ogen.
Maar ik ga zijn gezicht nooit meer zien..
Ever.
YOU ARE READING
Gedichten Door Daphne
RandomDit zijn mijn gedichten, een plek waar iedereen kan kijken. Zelfs jij, terwijl je misschien iets mist, iemand mist of jezelf niet kan vinden. Deze plek is veilig.
