the mono-tones ✔️

yirmi yedinci bölüm

serseri
hâlâ sarı saçlarına kıydığına inanamıyorum.

ruhu sarışın
ben de saçlarımı boyarken gözlerini doldurduğuna..

şaka gibi bir herifsin jeongguk

serseri
yine o filozof zekanla metaforlar uydurup lülelerini zift rengine çevirdiğini için artık düşmanız, kim.

ruhu sarışın
böyle nazik olduğuma bakma
düşmanım olmayı kaldıramazsın

serseri
racon keser hâlini sevdim, bebeğim ancak yanılıyorsun; düşmanım hâline dahi taparım.

ancak hiçbir şeyin olmamak... işte hayatta kaldıramayacağım şey bu olur.

ruhu sarışın
senin şu dilin beni öldürecek bir gün

ve gerçekten saçlarımı beğenmedin mi

üzülüyorum bak

serseri
artık gerçek bir teni esmer ruhu sarışınsın.

sevdim.

yüklediğin anlamı da çok sevdim.

"senin sarışının sen yokken neden sarı olsun ki artık?"

düşünceli herif.

ruhu sarışın
sen bensiz yerlerden döndüğünde birlikte boyayacağız

buna canını sıkma artık

serseri
o zaman kaldıramayacağım şeyleri saymaya devam edeyim...

güzel burnun, çillerin, uzun parmakların ve incecik belin, erkeksi kokun...
sanırım bir de bunlara istediğim zaman erişemeyecek olmak

bunla sınanmak istemiyorum

taehyung
yazıyor...

ruhu sarışın
yazıyor...

serseri
gitme de

ruhu sarışın
bunu aştık çiçeğim
gideceksin

eğitimini tamamlayıp daha vasıflı bir serseri olarak geleceksin

ve sevgilim olacaksın geldiğinde

serseri
çabucak gidip geleyim diye dönüşüme misyonlar yüklüyorsun.

sarışın olacağım, sevgili olacağız...

of, iste kölen bile olurum taehyung.

ruhu sarışın
şu an buluşalım istiyorum

azıcık kaldı gitmene

bavulunla gel, seni ben bırakacağım havalimanına

serseri
bunu konuştuk.

sen gelirsen gidemem, kim.

ellerimi bebek belinden çözemem.

ruhu sarışın
kölelerin efendilerine itiraz edebildiğini bilmiyordum hiç?

serseri
yazıyor..

sen ne dersen o, prensim..

—

altı ay sonunda ısınma amaçlı kısacık bir şeyle geldim.. özleştik mi?