𝐌𝐞 𝐚𝐧𝐝...𝐦𝐲𝐬𝐞𝐥𝐟

𝐔𝐍𝐈𝐓 - 𝐄𝐥𝐞𝐯𝐞𝐧𝐭𝐡 𝐜𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫

Άρχισε να περπατάει μέσα με σοβαρό ύφος

Η πόρτα άνοιξε αποκαλύπτωντας
έναν κύριο και ένα μικρό παιδάκι στην αγκαλιά του

Όχι ..

Όχι γιατι ...

"Τ-τι θέλετε εσείς εδώ ?" ψέλλισε τρομαγμένος

"Α-αγάπη μου θ-θα σε πάει η μ-μαμά στη γιαγιά εν-εντάξει ? Πήγαινε ετοιμάσου και πες το στη μαμά .. θ-θα καταλάβει" Άρχισε να τραυλίζει άσχημα και το μικρό αγόρι χοροπηδηξε χαρούμενο

Ο Jungkook καθισε στον καναπέ και εκείνος απομακρύνθηκε

"Κύριε Jeon.." γονάτισε στο τραπεζάκι μπροστά από τον καναπέ που καθόταν ο Jungkook και είπε

"Τ-τι θέλετε ?"

Jungkook's POV

"Καταλαβαίνεις πως μου χρωστάς εκατομμύρια" του απάντησα

"Ν-ναι αλλά-"

"Δουλεύεις για την οικογένεια μου για πολύ καιρό, αυτα μπορώ να τα αφήσω ...αλλά εσύ να πουλάς το μυστικό μου, δεν είναι απλά φήμη έτσι ?"

Κόλλησε κατευθείαν και έκλαψε

"Κάντε τον να μιλήσει"

Δεν κουνήθηκα καν από τη θέση μου και απαίτησα

Δεν μίλησε καθολου

Ο Hugo και ο Peter άρχισαν να τον χτυπάνε

Εγώ δεν νοιάστηκα για αυτόν, όσο για τον Jimin

Τον παρατήρησα δίπλα μου, όρθιο να στέκεται και να κλείνει τα μάτια του σφιχτά σε κάθε αναστεναγμό πόνου του άντρα που χτυπούσαν

"Peter .." με κοίταξε και του έκανα νόημα με το κεφάλι μου να πάρει τον Jimin έξω

Τον πήρε από το χέρι και βγήκαν κατευθείαν όταν σταμάτησε

Jimin's POV

Με τον Peter βγήκαμε στον κήπο του άντρα και ανάψαμε τσιγάρα

Έχω πολύ στρες και το χρειάζομαι τώρα

Έβγαλα το καπνό από το στόμα μου και άκουσα τον Peter να λέει

"Μετανιώνεις που ήρθες εδώ ?"

"Απλά... Το παιδί του σκέφτομαι, τι θα κάνει άμα μάθει ότι ο πατέρας του είναι μπλεγμένος ? Ποιος είναι ο κακός ?"

"Αυτό είναι ένα μάθημα .. δεν θα του κάνουμε κάτι αν επιστρέψει τα χρήματα" μου είπε ο Peter

"Αλλά αν δεν ? Σαν τις ταινίες του κυρίου Tang-hoon με τους κακούς" απάντησα

"Όταν ήμουν μικρός, με τους φίλους μου βλέπαμε παιδικά με σούπερ-ηρωες .. όταν μεγάλωσα κατάλαβα πως δεν υπάρχουν κακοί ή καλοί σε αυτό το κόσμο, αυτό δεν είναι τίποτα" συνέχισε ο Peter