Çok değil sadece bir kaç saat önce o kucakta oturuyordu. Hatırlıyordu Baekhyun, uyku sersemi olsa da isteyerek yapmıştı her şeyi. Yutkundu sessizce ama bakışlarını Chanyeol'ün belinden çekemedi. Bacaklarını sarmıştı o bele. Chanyeol'ün sıcaklığını ilk kez bu kadar net hissetmişti. Baekhyun, ilk defa kendini bir şeye muhtaç hissetmişti. Chanyeol'ün sıcaklığına muhtaçtı, Chanyeol'ün belini saran kollarına muhtaçtı. Baekhyun, ona muhtaçtı ama bu küçük düşürücü bir muhtaçlık değildi.

Huzur gibiydi Chanyeol, ev gibiydi. Dünyanın en güzel kokusunu solumak gibiydi. Güzeldi işte, yaşamak lazımdı.

"Yarın okulun yok mu senin? " Baekhyun, sessizliği bozan sesle irkildi hafiften. Dalmıştı ve fark edildiğine emindi. Zaten içinden bir ses Chanyeol'ün mesajları okuduğunu söyleyip duruyordu. Yetmezmiş gibi bugün resmen çocuğun üstüne çıkmıştı. Uyku sersemiyle ilanı aşk bile etmiş olabilirdi. Her şeyi bekliyordu kendinden.

"Var," dedi. "Ama ilk iki ders boş."

Chanyeol, ağzının içinden anladığını belirtir şekilde mırıldandı. İkisinin de gerginlikten bayılmasına ramak kalmıştı.

"Beni sen mi taşıdın?"

Baekhyun, kendini daha fazla tutamadan bilmiyormuş gibi sormuştu . Ne cevap vereceğini merak ediyordu çünkü. Kartları açık oynamak istiyordu artık.

Chanyeol, "Evet." demekle yetindi. Başka bir şey söyleyebileceğini sanmıyordu zaten.

"Zorluk çıkarmadım umarım? Uyurken biraz huysuz oluyorum. "

"Hayır, sakindin."

Hala yüzüne bakmıyordu.

"Kucağına mı aldın?" Baekhyun, onu köşeye sıkıştırmaya yemin etmiş gibiydi. Hoş Chanyeol yüzüne dönüp 'kucağıma çıktın' dese ağzını bile açamazdı orası ayrı.

"Başka nasıl taşıyabilirim?" diye homurdandı. Konu hiç ama hiç hoşuna gitmemişti.

"Bacaklarımı birinin beline doladığımı hatırlıyorum, o yüzden sordum. Rüya gördüm sanırım. "

Baekhyun, Chanyeol'ün gerildiğini an be an gördü. Utansa da geri adım atmayacaktı. İnceldiği yerden kopsun kafasındaydı.

Chanyeol, doğrulayarak geriye doğru yaslandı ve Baekhyun'un ondaki bakışlarını yakaladı. Dakikalardır ilk defa göz göze gelmişlerdi.

"Rüya değildi." Bakışlarını ayırmadan kısık sesle mırıldandı. "Bendim. "

Konuşma daha fazla devam etmedi. Baekhyun, bir şeyler söylemek için ağzını açtığında kapıdan gelen seslerle ikisi de bakışlarını oraya çevirdi. Birileri kapıyı açmaya çalışıyordu.

Chanyeol, yerinde doğrularak kapıya yürürken Sehun, kucağındaki çocuğu sabit tutmaya çalışarak kapıyı açmaya çalışıyordu.

Tek temennisi Chanyeol'ün çoktan uyumuş olmasıydı çünkü uykusu ağırdı eğer uyuyorsa uyanmazdı şimdi.

Sehun'un planları arasında bu kesinlikle yoktu. Jongin'i getirecek Baekhyun'a postalayacak ve hiçbir şey yokmuş gibi gidip uyuyacaktı. Yardım etmeyi kabul etmesi de bu yüzdendi. Başıma fazla bela almam diye umut ediyordu ama umutları resmen götüne girmişti.

En yakın arkadaşının sorunlu kardeşi tarafından öpüldüğü yetmiyormuş gibi sözde ortağı aptal aşık uyuya kalmıştı. Tam yarım saattir apartman boşluğunda Chanyeol'ün uyumasını bekliyordu Sehun. Buz gibi merdivene oturduğu yetmiyormuş gibi Jongin kucağından bir an olsun inmemişti.

Annesinin bile onu bu kadar kucaklamadığına yemin edebilirdi, tek gecede 19 yıllık açığı kapamıştı.

En son 'beni bekleme uyu' diye mesaj atmıştı ve Chanyeol mesaja cevap vermemişti. O mesajın üstünden yarım saat geçtikten sonra şimdiye uykuya dalmıştır diye düşünüp arada ayılıp bayılan çocuğu tekrar ve tekrar kucağına alarak yukarı çıkmıştı. Sabaha bel fıtığı olmazsa eğer baklava dağıtacaktı herkese.

Deliğe bir türlü girmeyen anahtara küfür ederken tek bacağını kaldırıp Jongin'i kapıya yasladı ve tekrar denedi. Ne olduysa o anda oldu zaten anahtar tam deliğe girdiğinde açılan kapıyla beraber Jongin geriye doğru kaydı.

"Siktir." Sehun refleksle Jongin'i tutmaya çalıştığında ikisi beraber içeri doğru üst üste düşmüştü.

Baekhyun, "Jongin'im." diye dramatik bir sesle yerde yatan çocuğa doğru atıldığında Sehun gözlerini yumarak kendini Jongin'in üstünden çekerek yana doğru attı.

"Prezervatifim yok." dedi Chanyeol'e hitaben. Baekhyun anlamadı ama Sehun biliyordu.

Chanyeol, onu harbi harbi sikecekti.

*******

bölüm kısa oldu ama ne yazacağımı bilemedim text mi olsun düz yazı mı diye baya arada kaldım falan fistan ( bahaneni sikim diyenlere orta parmak çekerim )

ilk defa üçüncü ağızdan yazdım nasıl oldu bilmiyorum ama büyük ihtimalle son olur. hiç benlik değil amk kendimi yazar gibi hissettim gereksiz gereksiz edebiyat kastım iki saat

lan bi de ben twitterı sadece son bölümü beğenenlerden kaçmak için bıraktım burda da aynısını yapıyorsunuz xjsöxokxsojclsocls ağlarım yapmayın hiç beğenmeyin daha iyi

ve ve veee şimdiden 2k olmuşuz beklediğimden hızlı artıyor mutlu bir pandayım teşekkür ederimmm (ikiden kırka adım adım)

abin sevgilim dedim || chanbaek & sekaiKde žijí příběhy. Začni objevovat