"Cake or Wine?"
"သေချာပေါက် Wine ပေါ့"
"So, Wine or Ice?"
"ဟင်"
ကြံရာမရဖြစ်သွားသော မြတ်ဟန်သာက သွားလေးစိလျက် ကောင်လေးကိုလှည့်ကြည့်သည်။ ဖွင့်ပြောတုန်းကတောင် 'What's the melting point of Ice?' ကိုနားမလည်လို့ တစ်ခါခံရပြီးပြီ။ အခုရော ဘာကိုရွေးစေချင်နေပြန်တာလဲ။ စိတ်အကဲကိုစမ်းသပ်ချင်နေသော Ice မျက်လုံးလေးတွေအကြည့်က မြတ်ဟန်သာကို စိန်ခေါ်နေသည့်နှယ်။ တွေဝေနေသည်ကို မကြိုက်ဟန်ဖြင့် Ice နှုတ်ခမ်းပါးလေးကလည်း တရွရွလှုပ်လာပြန်သည်။ တကယ့်ကို အကဲလေး၊ ငဆိုးလေး။
"Wine ပေါ့"
"အစ်ကိုနော် ဘယ်လိုကြီးဖြေလိုက်တာလဲ၊ မချစ်ဘူးလား"
"ချစ်တယ်လေ ... ရွေးတာတော့ Wine ပဲရွေးရမှာပေါ့။ အစ်ကို့မှာ Ice Teerapat ရှိပြီးသားပဲဟာ ... နော့"
"ဪ အဲလိုလား ... ဟီး"
စကားအရာ အနိူင်ယူပါ၊ အပြုံးမြင်ရုံနဲ့ နှလုံးရင်မှာခုန်ရတာလည်း မင်းကြောင့်မို့ပါ ... Ice ရယ်။
......................
မီးစာတောက်နေသော သံထည်အိုးထဲမှ တဖျစ်ဖျစ်မြည်သံကြားနေရသည်။ ညဦးမှောင်စတွင် အလင်းဟူသည် မျက်စိရှေ့တွင် တောက်လောင်နေသည့် မီးဖိုးအလင်း၊ ကောင်းကင်မှ မပြည့်သေးသောလခြမ်းပဲ့နှင့် ကြယ်ရောင်တချို့သာ ရှိသည်။ ကျန်တာကတော့ သူကျောပေးထားသောစားပွဲပေါ်တွင် ထွန်းညှိထားသည့် ဖယောင်းတိုင်တို့အလင်းသာရှိသည်။
မွေးနေ့ညနေမှာ အထူးဧည့်သည်နှစ်ယောက် လာမည်ဆိုတော့ အိမ်ကြီးရှင်များဖြစ်ကြသည့် Eric နှင့်သူရိန်တို့က အသားကင်ရင်းစောင့်ဆိုင်းနေကြသည်။ ကားတွေပိတ်နေ၍ပဲ မရောက်လာကြသေးသလားမသိ၊ သူရိန်မှာ အသားကင်နေရင်း ခြံဝသို့ တမျှော်မျှော်ရှိလှ၏။ ခြံမှာကူသည့်ကလေးတွေကိုလည်း စောစောအနားပေးလိုက်တော့ ဧည့်သည်လာရင်း အပေါက်ဖွင့်ဖို့က သူပဲပြေးရမှာဖြစ်သည်။
ထိုအချိန် လေယူရာအတိုင်း လွင့်ပါနေသည့်သူ့ဆံစတွေကို ဖမ်းဆုပ်လာသောလက်တစ်စုံ။ သူရိန် နှုတ်ခမ်းစွန်းလေးက ပါးပြင်မှတဆင့် မျက်ခမ်းစပ်ကလေးတွန့်သွားအောင်ထိ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးလိုက်မိသည်။ ထိုလက်ပိုင်ရှင်သည် ချစ်သူဘဝမရောက်ခင်ကတည်းက သူ့ဆံပင်ကို ဖြည်လိုဖြည်၊ ချည်လိုချည်နှင့် စိတ်လိုရာပြုမူတတ်သူပဲမလား။ သို့ပေမဲ့ အကြိမ်တိုင်း အနူးညံ့ဆုံး၊ အညင်သာဆုံး ကိုင်တွယ်ခဲ့သည်ချည်း။
HBD (Extra)
Start from the beginning
