anonymous

κεφάλαιο 1

                    •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Αργά το βράδυ

Συσκευή κινητού:

"Ο χρήστης Πατ θέλει να σας στείλει ένα μύνημα"

Με ξύπνησε αυτή η ειδοποίηση ποιο είναι το μύνημα που μου έστειλε;

"Γεια μου λείπεις πάμε για καμιά ταινία;"

Δεν ήξερα τον τύπο του απάντησα λέγοντας τον πως δεν τον γνωρίζω και πως έχει λάθος αριθμό.

Νωρίς το πρωί

Ας ξεκινήσουμε με μια γενική συζήτηση ή να το πω καλύτερα ας σας συστηθώ, ονομάζομαι Βαλερί είμαι 16 χρόνων και έχω ένα τρελό κόλλημα με τις φωτογραφίες.

Από μικρή μου άρεσε να φωτογραφίζω διάφορα τοπία,λουλούδια,του γονείς μου,τα ζωάκια ακόμα και τα πλακάκια του μπάνιου.

Κάθε μέρα ζητάω και από μια φωτογραφία.Οι γονείς μου το μόνο που θέλουν είναι να αλλάξω γνωμη για το επάγγελμα οπότε αποφάσισαν να με πάνε σε ένα
ψυχολόγο.

Μου είπε πως καλό θα ήταν να ξεκινήσω νέες δραστηριότητες να πειραματιστώ με διάφορα.
Ξεκίνησα με καράτε συνέχισα με χιπ χοπ,μετά με παραδοσιακούς χορούς, με σεμινάρια σχεδίου και πάρα πολλά φροντιστήρια τα οποία όλα απέτυχαν για αυτό και πήραν θέση στον τοίχο του δωματίου μου που γράφω όλες τις αποτυχίες.στον τοίχο έχω μια μικρή γωνία για να πάω τα επιτυχημένα στα οποία άνηκαν μόνο οι φωτογραφίες μαντεψτε γιατί.

•••••••••••••••••••••••••••••••••
Αυτό ήταν ένα κεφάλαιο που έφτασε στο τέλος του.ελπιζω να σας άρεσε και να σας δημιουργήθηκε ένα κάποιο ενδιαφέρον για τα επόμενα που έρχονται!