Έλενα (Greek)

{015 Β}

Αννα

Νάρκισσος.

«στα δεξιά από την είσοδο, είναι το σαλόνι της ακαδημίας. Είναι ένας χώρος κοινός για χαλαρώση είτε για ψυχαγωγία.» μας εξηγεί για μια ακόμη φορά ενώ διασχίζουμε το διάδρομο με της λευκές αρχαίες κολόνες.

Περνάμε την είσοδο όπου δεν είναι άλλη από το στρογγυλό διάδρομο, και παίρνουμε έναν παρόμοιο διάδρομο όπως της τραπεζαρίας. Με κόκκινο χαλί, λευκές αρχαίες κολώνες,και μαύρους τοίχους.

Μετά από λίγο ξανά βρίσκεται μια παρόμοια μεγάλη ξύλινη πόρτα, με μια σκούρα απόχρωση.

Την ανοίγει και ο χώρος είναι εξίσου μεγάλος όπως οι τραπεζαρία.

Οι τοίχοι είναι σε μια γκρίζα μεταλλική απόχρωση πού ίσως και να είναι ταπετσαρία τοίχου.

Ενώ τα έπιπλα και τα διακοσμητικά φλερτάρουν με μαύρες και βιολετί αποχρώσεις.

Μα έχει τον ιδανικό φωτισμό ώστε να είναι αρκετά φωτεινός και ζεστός, ακόμα και αν είναι ντυμένος με σκούρες αποχρώσεις.

Έχει έναν μεγάλο καναπέ, μεγάλη τηλεόραση και μικρό έπιπλα παιχνιδιών όπως τραπέζι για επιτραπέζια.

Μίνι καλάθια μπάσκετ, μίνι χόκεϊ, βελάκια και σίγουρα και άλλα όπου δεν μπορώ να διακρίνω.

Έχει και μικρό μπαρ με μια μικρή ποικιλία ποτών,κάτι το οποίο δεν περίμενα.

Βλέπω δύο κοπέλες να κάθονται στο καναπέ.

Δεν ασχολούνται πολύ, με κοιτούν αλλά δεν κάνουν κόπο να μου μιλήσουν.

Πάρα μονό χαμογελούν στην βασίλισσα.

Όπου εκείνη άμεσα ανταποδίδει.

Πριν εκείνες συνεχίσουν να μιλάνε χαμηλά μεταξύ τους, κρατώντας κάτι βιβλία ανοιχτά μπροστά τους.

«θες να πάμε στο πάνω όροφο;» με ρωτάει η ίρις.

Σαν να θέλει να σιγουρευτεί αν θέλω να φύγω η να επεξεργαστώ και άλλο τον χώρο της ψυχολογίας.

«Ναι» της απαντώ χαμηλόφωνα μιας και νιώθω λίγο άβολα με την ατμόσφαιρα.

Ίσως επειδή δεν μου μίλησαν καν οι δύο κοπέλες.

Δεν μπήκαν καν στο κοπώ να σπάσουν λίγο τον πάγο.

Ίσως απλώς να είμαι υπερβολική με την νέα σελίδα του βιβλίου μου.

«ωραία ας πάμε» δηλώνει χαρωπή η ίρις πριν ξεκινήσει και εμείς την ακολουθήσουμε.

Ανεβαίνουμε τα σκαλιά, και ο διάδρομος μένει ίδιος..