"Kızlar, kızlar evime bahar getirdiniz! Bu ne?"
"Tahinli kurabiye ben yaptım. Bir keresinde sevdiğinizi söylemiştiniz."
Nur, onları bahçeye aldı. Bir yandan da laf yetiştiriyordu.
"Unutmamışsın teşekkür ederim."
"Valla sizin yaptıklarınızla aşık atamaz ama inşallah beğenirsiniz!"
"Ellerine sağlık. Buna en çok Poyraz sevinecek. Uzun zaman oldu yemeyeli."
"Nur teyze, eviniz ve bahçeniz çok güzel."
"Ve de çok zevklisiniz. Zor olmuyor mu uğraşmak?"
Sude'nin sözlerinin devamını etrafa hayranlıkla bakan Sevgi devam etti.
Sohbet ilerledi. Kızlar yaptıklarını anlattılar.
"Sevgi bana tam olarak adresini ver. Telefonunu da tabi. Arkadaşlarımla geliriz."
Servis için kalkınca, kızlarda ayaklandı.
"Yok kızlar oturun, Hacer var, ben ona sadece ne yapacağını söyleyeceğim."
Kızlar bahçeye hayranlıkla bakıyorlardı. Bergüzar ortancalara, Sude, petunya ya , Sevgi de güllere bayılmıştı.
Bir süre sonra, servis arabasıyla güler yüzlü, orta yaşta sayılan bir kadınla Nur bahçeye geldi.
"Sizi Hacer ile tanıştırayım. Bu gün siz geleceksiniz diye bana yardıma geldi. Aslında Poyrazın yanında.
Bu gün bakıcı izinli, çocuklar da babasıyla gezmede, Hacer de bana kaldı."
"Nur teyze, çok özel değilse bu çocukların annesi nerede? Dikkatimi çekti hep babadan bahsediyorsunuz da!"
Nur gülerek Sude ye baktı.
"Anneleri ne yazık ki onları bırakıp kariyer peşinde koşmaya karar verdi.
Çocuk büyütmek ona göre değilmiş. Zaten çocuğu da Poyraz istemişti. Poyraz çocuklara bayılır ve kalabalık bir ailesi olsun ister."
"Şey bende sormak istiyorum, yaşları çok yakın gibi ikizler mi?"
Bu kez Sevgiydi soran ve kızlar bilerek Bergüzarın sormak isteyip de soramadığı soruları soruyorlardı.
"İkiz gibi de sayılır. Neyse uzun hikaye, haydi çaylar soğuyacak."
"Kulübe hala üye olmak istiyor musunuz?"
"Evet istiyorum ve bazı şeyleri anlatmak bana iyi gelecek. Arkadaşlarımla veya dostlarımla paylaşamayacağım çok şey var. Sizlerle paylaşmak istiyorum izin verirseniz Bergüzarcığım."
"Bu bize onur verir tabi. Neden tanıdıklarınızla paylaşmak istemediğinizi merak ettim sadece!"
"Şöyle ki, Sude. Bir söz vardır bilir misin. Sırrını söyleme dostuna, dostunun da dostu vardır o da söyler dostuna, sonra gelir otururlar postuna.
Bazı şeyler özeldir ama yine de paylaşmak ihtiyacı hissedersiniz."
"Çok sevdim bu sözü. "
"Biz tanınmış bir aileyiz ve bu güne kadar magazine düşecek hiç bir olayımız olmadı. Bu konuda Poyraz da benim kadar titizdir. "
Konuşmanın yarım kalması çocukların, "babanneeee" diyerek bahçeye koşmalarıyla bitti.
"Babanne biliyo musun bu gün hayyet veyecek bişi oldu. İkimiste çok şaşıydık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AĞLADIĞIMA BAKMAYIN (üç kadın)
General FictionÜç kadın, üç hikaye. "Tek seçeneğiniz var. Annen mi, doğmamış bebeğin mi?" Üçüncü kadın sordu. "İnsan kendi evladını satar mı?" Birinci kadın sordu. "Çok adice." İkinci kadın konuştu. "Sen hiç seçeneksiz kaldın mı ki?"
