Loving Professor Miss Alvarez (Unedited!)

39

" Paano mo nalaman babe kung nasaan ako?" Tanong ko dito.

" I heard chanel na may kausap sa phone the day before na mawala ka. I heard them fighting at parang galit na galit itong si chanel. And when she saw me she immediately ended the call at lumayo ito saakin. At nang magtanong na saakin si miss Alvarez about you na dalawang araw kana raw na Hindi pumapasok. Tinanong ko din sina inay kung dumaan ka sa Bahay niyo pero ang sabi nila ay ilang Araw kana daw Hindi nakakabisita sakanila dahil Amy training ka daw. Dumaan naman ako sa Gym para tignan Kong nanduon ka nag tra training pero wala ka naman duon. Nagtanong din Ako sa ilang studyanteng nanonood lagi ng training niyo and sabi nila dalawang araw kana raw hindi nag trai-trainig kaya duon na nabuo ang suspetya ko na baka may kinalaman si chanel sa nangyayare and dahil nawawala din sa Yves I suspected na baka siya Ang salarin because I can't contact her too" she hold my face and kiss my forehead.

I can really feel her sincerity.

I'm very thankful na naging kaibigan ko siya, she cares so much to me.

" Kaya ayun, I secretly observe Chanel's behavior and what she been doing. I asked my parents for help and agad naman silang nagbigay ng mga tauhan especially si dad dahil she how worried I am. Pinasundan ni dad si chanel and after ilang days na pagsunod dito natuntun namin kung nasaan ka kaya pinag planuhan namin ng maayos ang pag sagip Sayo and I'm not surprised na magkasabwat nga ang dalawa and about your parents don't worry about them babe, ako nag aalaga sakanila at matutuwa silang makita kang muli" she hugged me again kaya naman sinubsob ko ang ulo ko sa leeg niya dahil pagod na pagod na talaga Ako.

" I'm glad they're okay and safe I'm really thank you babe for saving me and taking care of my parents" nabunutan ako ng tinik dahil dito.

"You know I'll do everything for you babe, so sleep now babe, take a rest mahaba haba ang byahe natin and your body needs a rest" tumango nalang ako sakanya at nakatulog sa leeg niya.

Nagising akong nasa malambot na kama ako, nakasuot na din ako ng maayos na damit. Tinignan ko ang mga sugat ko at lahat ito ginamot na din dahil may mga gauze at band aid na ito.

Nilibot ko ang paningin ko sa kalooban ng kwarto at Nakita ko ang picture naming dalawa ni Annabelle na magkatabi. We we're both smiling while looking at the camera, it's one of the happiest memory of us.

May Nakita din akong mga pictures na magkasama kami nila chanel and Yves. I'm still can't believe na magagawa nila iyon saakin. Tinuring ko silang parang mga tunay na kapatid and ganun lang ang gagawin nila saakin especially Yves.

Umupo ako at kinuha ang picture naming Lima. Nasa canteen kami nito nila Bruno. Kitang kita ang saya sa aming mga mata pero sinira ni Chanel at yves iyon, they ruined my trust.

Hawak hawak ko ang picture ng may pumasok sa kwarto kaya agad kong inangat ang ulo ko at Nakita kong si Annabelle pala ito at may dala dala itong pagkain.

Nagulat ito pero agad ding ngumiti. Lumapit ito saakin and kiss my forehead. Tinignan nito ang hawak ko at Nakita ko din ang pag daloy ng lungkot sa mga mata nito.

" I still can't believe na magagawa nila iyon sayo" sabi nito habang tinitignan ang picture naming Lima.

I look at the picture too tsaka tumango, nilagay ko ang picture sa lagayan nito at kinuha sakanya ang tray at pinatong ito sa ibabaw ng kama.

" Wait babe I have table here" may kinuha ito sa ilalim ng kama.

Tinaas ko ang tray at pinatong Niya na Ang laptop table sa kama at pinatong ko dito tray.

Kukunin ko na sana ang kutsara ng pinigilan niya ako, umupo ito sa katabi ko.

" Don't move babe, susubuan nalang kita. Alam Kong pagod Kapa" Sabi nito.