Ο λόγος για τον οποίο ξεχώρισα το συγκεκριμένο βιβλίο είναι για την άρτια δομή του. Η υπόθεση ξετυλίγεται με τέτοιον τρόπο, ώστε ναι μεν αποπνέει μυστήριο, το οποίο είναι απαραίτητο για την πρόκληση αγωνίας στον αναγνώστη. Όμως παράλληλα, δεν τον αποπροσανατολίζει από αυτήν. Επιπρόσθετα, ο τρόπος γραφής είναι εξαιρετικός και υπάρχει μία αμεσότητα στον λόγο, η οποία κάνει φανταστική δουλειά στο να σε συγχρονίζει με το όλο θέμα της ιστορίας. Μπορεί η αναρχία βέβαια σαν ιδέα να είναι αρκετά κοινότυπη, ωστόσο, είναι φανερό το πόσο καλοδουλεμένο είναι το συγκεκριμένο βιβλίο. Κερδίζει το ενδιαφέρον σου με τις ευφάνταστες σκηνές του και τους ψαγμένους του διαλόγους. Τέλος, λάτρεψα το γεγονός πως μέσω του προσώπου της πρωταγωνίστριας, το βιβλίο περνάει κάποια πολύ σημαντικά μηνύματα. Δίνοντας μας έτσι την ευκαιρία να ταυτιστούμε ως έναν βαθμό με την Ρόζα, παρακολουθώντας την σταδιακή εξέλιξη του χαρακτήρα της και οριμάζοντας ταυτόχρονα μαζί της.
